Book,Page,LineNumber,Text
26,0045,001,ธรรมอันออกจากทุกข์  คือชราและมรณะนี้  เมื่อไรเล่า  ความออกจาก 
26,0045,002,ทุกข์  คือชราและมรณะนี้จักปรากฏ.    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เรานั้นได้มี
26,0045,003,ความปริวิตกดังนี้ว่า  เมื่ออะไรหนอมีอยู่  ชราและมรณะจึงมี.  ชราและมรณะ
26,0045,004,ย่อมมีเพราะอะไรเป็นปัจจัย  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เรานั้นเพราะกระทำไว้
26,0045,005,ในใจโดยแยบคาย  จึงได้รู้ด้วยปัญญาว่า    เมื่อชาติมีอยู่   ชราและมรณะ
26,0045,006,จึงมี  ชราและมรณะย่อมมีเพราะชาติเป็นปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่   ชาติ
26,0045,007,จึงมี.   ชาติย่อมมีเพราะอะไรเป็นปัจจัย.   เมื่อภพมีอยู่    ชาติจึงมี.    ชาติ
26,0045,008,ย่อมมีเพราะภพเป็นปัจจัย. . . เมื่ออะไรมีอยู่  ภพจึงมี.    ภพย่อมมีเพราะ
26,0045,009,อะไรเป็นปัจจัย.    เมื่ออุปาทานมีอยู่   ภพจึงมี.  ภพย่อมมีเพราะอุปาทาน
26,0045,010,เป็นปัจจัย. . . เมื่ออะไรหนอมีอยู่  อุปาทานจึงมี.  อุปาทานย่อมมีเพราะ
26,0045,011,อะไรเป็นปัจจัย. . .เมื่อตัณหามีอยู่   อุปาทานจึงมี.   อุปาทานย่อมมีเพราะ
26,0045,012,ตัณหาเป็นปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่   ตัณหาจึงมี.   ตัณหาย่อมมีเพราะ
26,0045,013,อะไรเป็นปัจจัย  เมื่อเวทนามีอยู่  ตัณหาจึงมี.  ตัณหาย่อมมีเพราะเวทนา
26,0045,014,เป็นปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่  เวทนาจึงมี.   เวทนาย่อมมีเพราะอะไร
26,0045,015,เป็นปัจจัย.   เมื่อผัสสะมีอยู่   เวทนาจึงมี.    เวทนาย่อมมีเพราะผัสสะเป็น
26,0045,016,ปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่   ผัสสะจึงมี.   ผัสสะย่อมมีเพราะอะไรเป็น
26,0045,017,เป็นปัจจัย .  เมื่อสฬายตนะมีอยู่  ผัสสะจึงมี.  ผัสสะย่อมมีเพราะสฬายตนะเป็น
26,0045,018,ปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่   สฬายตนะจึงมี.   สฬายตนะมีอยู่เพราะ
26,0045,019,อะไรเป็นปัจจัย.   เมื่อนามรูปมีอยู่   สฬายตนะจึงมี.  สฬายตนะย่อมมีเพราะ
26,0045,020,นามรูปเป็นปัจจัย. . . เมื่ออะไรหนอมีอยู่   นามรูปจึงมี.    นามรูปย่อมมี
26,0045,021,เพราะอะไรเป็นปัจจัย.   เมื่อวิญญาณมีอยู่   นามรูปจึงมี.  นามรูปย่อมมีเพราะ
26,0045,022,วิญญาณเป็นปัจจัย. . .เมื่ออะไรหนอมีอยู่   วิญญาณจึงมี.   วิญญาณย่อมมี