Book,Page,LineNumber,Text
26,0047,001,อะไรดับ   เวทนาจึงดับ.  เมื่อผัสสะไม่มี   เวทนาจึงไม่มี.  เพราะผัสสะดับ 
26,0047,002,เวทนาจึงดับ. . . เมื่ออะไรหนอไม่มี  ผัสสะจึงไม่มี.  เพราะอะไรดับ  ผัสสะ
26,0047,003,จึงดับ.   เมื่อสฬายตนะไม่มี   ผัสสะจึงไม่มี.  เพราะสฬายตนะดับ  ผัสสะ
26,0047,004,จึงดับ. . .    เมื่ออะไรหนอไม่มี     สฬายตนะจึงไม่มี.      เพราะอะไรดับ
26,0047,005,สฬายตนะจึงดับ.  เมื่อนามรูปไม่มี   สฬายตนะจึงไม่มี.  เพราะนามรูปดับ
26,0047,006,สฬายตนะจึงดับ. . . เมื่ออะไรหนอไม่มี  นามรูปจึงไม่มี.   เพราะอะไรดับ
26,0047,007,นามรูปจึงดับ.    เมื่อวิญญาณไม่มี   นามรูปจึงไม่มี.    เพราะวิญญาณดับ
26,0047,008,นามรูปจึงดับ. . .  เมื่ออะไรหนอไม่มี  วิญญาณจึงไม่มี.    เพราะอะไรดับ
26,0047,009,วิญญาณจึงดับ.     เมื่อสังขารไม่มี    วิญญาณจึงไม่มี.     เพราะสังขารดับ
26,0047,010,วิญญาณจึงดับ.    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เรานั้นได้มีความปริวิตกดังนี้ว่า
26,0047,011,เมื่ออะไรหนอไม่มี      สังขารจึงไม่มี.     เพราะอะไรดับ     สังขารจึงดับ.
26,0047,012,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    เรานั้น      เพราะกระทำไว้ในใจโดยแยบคายจึงได้รู้
26,0047,013,ด้วยปัญญาว่า  เมื่ออวิชชาไม่มี  สังขารจึงไม่มี.  เพราะอวิชชาดับ   สังขาร
26,0047,014,จึงดับ. ก็เพราะอวิชชาดับ  สังขารจึงดับ.  เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ. . .
26,0047,015,ดังพรรณนามาฉะนี้    ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้    ย่อมมีด้วยประการ
26,0047,016,อย่างนี้.  ดูกรภิกษุทั้งหลาย   จักษุ  ญาณ   ปัญญา   วิชชา   แสงสว่าง
26,0047,017,ได้บังเกิดขึ้นแก่เราในธรรมที่ไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า   ฝ่ายข้างดับ  ฝ่ายข้าง
26,0047,018,ดับ   ดังนี้.             
26,0047,019,จบมหาศักยมุนีโคตมสูตรที่  ๑๐
26,0047,020,จบพุทธวรรคที่  ๑