Book,Page,LineNumber,Text
28,0010,001,<h1>๙.  อตีตานาคตปัจจุปันนานัตตสูตร</h1>  
28,0010,002,<h2>ว่าด้วยความเป็นอนัตตาแห่งอายตนะภายในทั้งสามกาล</h2>
28,0010,003,[ ๙ ]    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นอนัตตา
28,0010,004,จะกล่าวไปใยถึงจักษุที่เป็นปัจจุบันเล่า    อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว    เห็นอยู่
28,0010,005,อย่างนี้  ย่อมไม่มีเยื่อใยในจักษุที่เป็นอดีต  ไม่เพลิดเพลินจักษุที่เป็นอนาคต  
28,0010,006,ย่อมปฏิบัติเพื่อเมื่อหน่าย   เพื่อคลายกำหนัด   เพื่อดับซึ่งจักษุที่เป็นปัจจุบัน
28,0010,007,หู   จมูก  ลิ้น  กาย  ใจที่เป็นอดีตและอนาคต   เป็นอนัตตา   จะกล่าวไปใย
28,0010,008,ถึงใจที่เป็นปัจจุบันเล่า   อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว   เห็นอยู่อย่างนี้    ย่อมไม่มี
28,0010,009,เยื่อใยในใจที่เป็นอดีต  ไม่เพลิดเพลินใจที่เป็นอนาคต  ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อ
28,0010,010,หน่าย   เพื่อคลายกำหนัด   เพื่อดับซึ่งใจที่เป็นปัจจุบัน.
28,0010,011,<I>จบ  อตีตานาคตปัจจุปันนานัตตสูตรที่  ๙</I>
28,0010,012,<h1>๑๐.  พาหิรสูตร</h1>
28,0010,013,<h2>ว่าด้วยความเป็นอนิจจังแห่งอายตนะภายนอกทั้งสามกาล</h2>
28,0010,014,[ ๑๐ ]     ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   รูปที่เป็นอดีตและอนาคต   เป็นของ
28,0010,015,ไม่เที่ยง     จะกล่าวไปใยถึงรูปที่เป็นปัจจุบันเล่า     อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว
28,0010,016,เห็นอยู่อย่างนี้    ย่อมไม่มีเยื่อใยในรูปที่เป็นอดีต   ย่อมไม่เพลิดเพลินในรูป
28,0010,017,ที่เป็นอนาคต   ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย   เพื่อคลายกำหนัด  เพื่อดับซึ่งรูป
28,0010,018,ที่เป็นปัจจุบัน   เสียง   กลิ่น   รส   โผฏฐัพพะ     ธรรมารมณ์ที่เป็นอดีต