Book,Page,LineNumber,Text
28,0028,001,<h1>อรรถกถาปฐมปหานสูตรที่  ๒</h1>  
28,0028,002,ในปฐมปหานสูตรที่  ๒  มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ .
28,0028,003,บทว่า   <B>สพฺพํ   ปหาย</B>   แปลว่า   ละซึ่งสิ่งทั้งปวง.   บทว่า   <B>จกฺขุ-
28,0028,004,สมฺผสฺสปจฺจยา  อุปฺปชฺชาติ  เวทยิตํ</B>  ได้แก่เวทนาที่สัมปยุตด้วยสัมปฏิจ-
28,0028,005,ฉันนะ   สันตีรณะ   โวฏฐัพพนะและชวนะ     ที่เกิดขึ้นเพราะกระทำสห-
28,0028,006,ชาตธรรมที่มีจักษุสัมผัสเป็นมูลให้เป็นปัจจัย   แต่ธรรมที่สัมปยุตด้วยจักษุ-
28,0028,007,ิวิญญาณไม่จำต้องกล่าวถึงเลย.  แม้ในธรรมที่มีเวทนาเป็นปัจจัยมีโสตทวาร
28,0028,008,เป็นต้นเป็นอาทิ  ก็นัยนี้เหมือนกัน.  ก็ในที่นี้   บทว่า  <B>มโน</B>  ได้แก่ภวังคจิต.
28,0028,009,บทว่า  <B>ธมฺมา</B>  ได้แก่อารมณ์.   บทว่า    <B>มโนวิญฺาณํ</B>   ได้แก่ชวนจิตที่ 
28,0028,010,เกิดพร้อมกับอาวัชชนจิต.    บทว่า    <B>มโนสมฺผสฺโส</B>    ได้แก่ผัสสะที่เกิด 
28,0028,011,พร้อมกับภวังคจิต.   บทว่า   <B>เวทยิตํ</B>  ได้แก่เวทนาที่เกิดพร้อมกับชวนจิต.
28,0028,012,แม้เวทนาที่เกิดพร้อมกับภวังคจิต      ก็ย่อมเป็นไปพร้อมกับอาวัชชนจิต 
28,0028,013,เหมือนกัน.  แต่ในที่นี้   เทศนาที่เป็นคำสอนต่อเนื่องกันชื่อว่า  บัญญัติ.
28,0028,014,<I>จบ  อรรถกถาปฐมปหานสูตรที่  ๒</I>
28,0028,015,<h1>๓.  ทุติยปหานสูตร</h1>
28,0028,016,<h2>ว่าด้วยทรงแสดงธรรมเพื่อละสิ่งทั้งปวง</h2>
28,0028,017,[ ๒๖ ]    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย      เราจักแสดงธรรมเพื่อรู้ยิ่งกำหนด
28,0028,018,รู้แล้วละสิ่งทั้งปวง    แก่เธอทั้งหลาย    เธอทั้งหลายจงฟังธรรมนั้น   ดูก่อน
28,0028,019,ภิกษุทั้งหลาย  ธรรมสำหรับรู้ยิ่งกำหนดรู้แล้วละเสียซึ่งสิ่งทั้งปวงเป็นไฉน.
28,0028,020,จักษุ  รูป  จักษุวิญญาณ  จักษุสัมผัส   เป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่งกำหนดรู้แล้วละเสีย