Book,Page,LineNumber,Text
29,0004,001,ความเสื่อมเพราะถูกต้องด้วยญาณ.   บทว่า  <B>เอวํ  ตตฺถ  วิรชฺชติ</B>  ความว่า
29,0004,002,ย่อมคลายความยินดี ในเวทนาเหล่านั้น  ด้วยประการอย่างนี้. ในพระสูตร 
29,0004,003,แม้นี้     ตรัสเวทนาอันเที่ยวไปในการพิจารณา    ตรัสการถูกต้องด้วยญาณ
29,0004,004,ในคาถาทั้งหลาย.
29,0004,005,<I>จบ อรรถกถาสุขสูตรที่ ๒</I>
29,0004,006,<H1>๓.  ปหานสูตร</H1>
29,0004,007,<H1>ว่าด้วยพึงละราคานุสัยเป็นต้นในเวทนา ๓</H1>
29,0004,008,[๓๖๓]   ตูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เวทนา  ๓  เหล่านี้   เวทนา ๓ เป็น
29,0004,009,ไฉน  คือ  สุขเวทนา  ทุกขเวทนา  อทุกขมสุขเวทนา  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
29,0004,010,เธอทั้งหลายพึงละราคานุสัยในสุขเวทนา    พึงละปฏิฆานุสัยในทุกขเวทนา
29,0004,011,พึงละอวิชชานุสัยในอทุกขมสุขเวทนา     เพราะเหตุที่ภิกษุละราคานุสัยใน
29,0004,012,สุขเวทนา    ละปฏิฆานุสัยในทุกขเวทนา    ละอวิชชานุสัยในอทุกขมสุข-
29,0004,013,เวทนา    ภิกษุนี้เราเรียกว่า   เป็นผู้ไม่มีราคานุสัย    มีความเห็นชอบ    ตัด
29,0004,014,ตัณหาได้เด็ดขาด    เพิกถอนสังโยชน์ได้แล้ว   ได้กระทำที่สุดแห่งทุกข์แล้ว
29,0004,015,เพราะละมานะได้โดยชอบ.
29,0004,016,<B>[๓๖๔] ราคานุสัยนั้น    ย่อมแก่ภิกษุผู้เสวยสุข
29,0004,017,เวทนาไม่รู้สึกตัวอยู่     มีปกติไม่เห็นธรรมเป็น
29,0004,018,เครื่องสลัดออก ปฏิฆานุสัยย่อมมีแก่ภิกษุผู้เสวย
29,0004,019,ทุกขเวทนา  ไม่รู้สึกตัว   มีปกติไม่เห็นธรรมเป็น
29,0004,020,เครื่องสลัดออก    บุคคลเพลิดเพลินอทุกขมสุข-</B>