Book,Page,LineNumber,Text
29,0012,001,[๓๗๑]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ฝ่ายอริยสาวกผู้ได้สดับ   อันทุกข- 
29,0012,002,เวทนาถูกต้องแล้วย่อมไม่เศร้าโศก ไม่ร่ำไร ไม่รำพัน ไม่ทุบอกคร่ำครวญ
29,0012,003,ไม่ถึงความงมงาย     เธอย่อมเสวยเวทนาทางกายอย่างเดียว      ไม่ได้เสวย
29,0012,004,เวทนาทางใจ.
29,0012,005,[๓๗๒]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เปรียบเหมือนนายขมังธนูพึงยิง
29,0012,006,บุรุษด้วยลูกศร  ยิงซ้ำบุรุษนั้นด้วยลูกศรดอกที่ ๒ ผิดไป  ก็เมื่อเป็นอย่างนี้ 
29,0012,007,บุรุษนั้นย่อมเสวยเวทนาเพราะลูกศรดอกเดียว  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  อริย-
29,0012,008,สาวกผู้ได้สดับ   ก็ฉันนั้นเหมือนกัน   ผู้อันทุกขเวทนาถูกต้องแล้ว  ย่อมไม่
29,0012,009,เศร้าโศก   ไม่ร่ำไร    ไม่รำพัน    ไม่ทุบอกคร่ำครวญ    ไม่ถึงความงมงาย 
29,0012,010,เธอย่อมเสวยเวทนาทางกายอย่างเดียว     ไม่ได้เสวยเวทนาทางใจ      อนึ่ง
29,0012,011,เธอย่อมไม่มีความขัดเคืองเพราะทุกขเวทนานั้น      ปฏิฆานุสัยเพราะทุกข- 
29,0012,012,เวทนานั้น ย่อมไม่นอนตามเธอผู้ไม่มีความขัดเคืองเพราะทุกขเวทนา เธอผู้
29,0012,013,อันทุกขเวทนาถูกต้องแล้ว  ย่อมไม่เพลิดเพลินกามสุข  ข้อนั้นเพราะเหตุไร
29,0012,014,เพราะอริยสาวกผู้ได้สดับนั้น      ย่อมรู้ชัดซึ่งอุบายเป็นเครื่องสลัดออกจาก
29,0012,015,ทุกขเวทนา    นอกจากกามสุข    เมื่อเธอไม่เพลิดเพลินกามสุข   ราคานุสัย
29,0012,016,เพราะสุขเวทนาย่อมไม่นอนเนื่อง   เธอย่อมรู้ชัดซึ่งเหตุเกิด  ความดับ  คุณ
29,0012,017,โทษ  และอุบายเป็นเครื่องสลัดออกแห่งเวทนาเหล่านั้น  ตามความเป็นจริง
29,0012,018,เมื่อเธอรู้ชัดซึ่งเหตุเกิด ความดับ  คุณ โทษ  และอุบายเป็นเครื่องสลัดออก
29,0012,019,แห่งเวทนาเหล่านั้น ตามความเป็นจริง อวิชชานุสัยเพราะอทุกขมสุขเวทนา
29,0012,020,ย่อมไม่นอนเนื่อง    ถ้าเธอเสวยสุขเวทนา    ย่อมเป็นผู้ปราศจากกิเลสเสวย
29,0012,021,สุขเวทนานั้น    ถ้าเสวยทุกขเวทนา    ย่อมเป็นผู้ปราศจากกิเลสเสวยทุกข์