Book,Page,LineNumber,Text
29,0034,001,[๔๐๑]   ดูก่อนอานนท์   โดยที่แท้     เราได้กล่าวความสงบแห่ง 
29,0034,002,สังขารทั้งหลายโดยลำดับแล้ว คือ เมื่อภิกษุเข้าปฐมฌาน วาจาย่อมสงบ ฯลฯ
29,0034,003,เมื่อเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ   สัญญาและเวทนาย่อมสงบ  ราคะ โทสะ  โมหะ
29,0034,004,ของภิกษุผู้ขีณาสพย่อมสงบ.
29,0034,005,[๔๐๒]  ดูก่อนอานนท์    โดยที่แท้    เราได้กล่าวความระงับแห่ง
29,0034,006,สังขารทั้งหลายโดยลำดับแล้ว     คือ    เมื่อภิกษุเข้าปฐมฌาน      วาจาย่อม
29,0034,007,ระงับ ฯลฯ เมื่อเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธ  สัญญาและเวทนาย่อมระงับ  ราคะ
29,0034,008,โทสะ  โมหะของภิกษุผู้ขีณาสพย่อมระงับ.
29,0034,009,<I>จบ  ปฐมอานันทสูตรที่ ๕</I>
29,0034,010,<H1>๖.  ทุติยอานันทสูตร</H1>
29,0034,011,<H1>ว่าด้วยพระพุทธองค์ตรัสถามพระอานนท์ในเรื่องเวทนา ๓</H1>
29,0034,012,[๔๐๓]   ครั้งนั้นแล  ท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค
29,0034,013,เจ้าถึงที่ประทับ    ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว   นั่ง  ณ ที่ควรส่วน
29,0034,014,ข้างหนึ่ง     ครั้นแล้ว     พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถามท่านพระอานนท์ว่า
29,0034,015,ดูก่อนอานนท์  เวทนามีเท่าไร  ความเกิดขึ้นแห่งเวทนาเป็นไฉน   ความดับ
29,0034,016,แห่งเวทนาเป็นไฉน ปฏิปทาเครื่องให้ถึงความดับแห่งเวทนาเป็นไฉน อะไร
29,0034,017,เป็นคุณแห่งเวทนา   อะไรเป็นโทษแห่งเวทนา   อะไรเป็นอุบายเครื่องสลัด
29,0034,018,ออกแห่งเวทนา.      ท่านพระอานนท์กราบทูลว่า       ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
29,0034,019,ธรรมทั้งหลายของพวกข้าพระองค์       มีพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นรากฐาน