Book,Page,LineNumber,Text
29,0043,001,มีที่สุด  นี้แลเป็นสุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั้น ชนเหล่าใด
29,0043,002,แลพึงกล่าวอย่างนี้ว่า       ชนทั้งหลายย่อมเสวยสุขโสมนัสนั่นอันเป็นเยี่ยม 
29,0043,003,และละเอียด   ดังนี้    เราไม่ยอมตามคำนี้ แก่ชนเหล่านั้น   ข้อนั้นเพราะเหตุ
29,0043,004,อะไร.   เพราะสุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั่น   มีอยู่.
29,0043,005,[๔๒๒]  ดูก่อนอานนท์  สุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่า
29,0043,006,สุขนั่นเป็นไฉน.   ภิกษุในธรรมวินัยนี้   ก้าวล่วงวิญญาณัญจายตนฌานโดย
29,0043,007,ประการทั้งปวงแล้ว  เข้าอากิญจัญญายตนฌานโดยบริกรรมว่า  อะไรหน่อย
29,0043,008,หนึ่งไม่มี  นี้แลเป็นสุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั่น  ชนเหล่า
29,0043,009,ใดแลพึงกล่าวอย่างนี้ว่า   ชนทั้งหลายย่อมเสวยสุขโสมนัสนั่นอันเป็นเยี่ยม
29,0043,010,และละเอียด   ดังนี้   เราไม่ยอมตามคำนี้แก่ชนเหล่านั้น   ข้อนั้นเพราะเหตุ
29,0043,011,อะไร.   เพราะสุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั้น   มีอยู่.
29,0043,012,[๔๒๓]   ดูก่อนอานนท์ ก็สุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่า
29,0043,013,สุขนั่นเป็นไฉน.   ภิกษุในธรรมวินัยนี้   ก้าวล่วงอากิญจัญญายตนฌานโดย
29,0043,014,ประการทั้งปวงแล้ว  เข้านวสัญญานาสัญญายตนฌานอยู่  นี้แลเป็นสุขอื่น
29,0043,015,อันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั้น     ชนเหล่าใดแลพึงกล่าวอย่างนี้ว่า
29,0043,016,ชนทั้งหลายย่อมเสวยสุขโสมนัสนั่นอันเป็นเยี่ยมและละเอียด  ดังนี้   เราไม่
29,0043,017,ยอมตามคำแก่ชนเหล่านั้น   ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร.    เพราะสุขอื่นอันน่า 
29,0043,018,ใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่าสุขนั่น   มีอยู่.
29,0043,019,[๔๒๑]  ดูก่อนอานนท์   สุขอื่นอันน่าใคร่ยิ่งกว่าและประณีตกว่า
29,0043,020,สุขนั่นเป็นไฉน.   ภิกษุในธรรมวินัยนี้   ก้าวล่วงเนวสัญญานาสัญญายตน-
29,0043,021,ฌานโดยประการทั้งปวงแล้ว   เข้าสัญญาเวทยิตนิโรธสมบัติอยู่   นี้แลเป็น