Book,Page,LineNumber,Text
30,0003,001,<H2>อรรถกถามัคคสังยุต   ในมหาวารวรรค</H2> 
30,0003,002,<H2>อวิชชาวรรคที่  ๑</H2>
30,0003,003,<h1>  อรรถกถาอวิชชาสูตร</h1>
30,0003,004,พึงทราบวินิจฉัยในอวิชชาสูตรที่ ๑  แห่งมหาวรรค.*
30,0003,005,บทว่า  <B>ปุพฺพงฺคมา</B>  ได้แก่  เป็นหัวหน้าด้วยอาการ ๒ อย่าง   คือ
30,0003,006,ด้วยอำนาจสหชาตปัจจัย ๑  ด้วยอำนาจอุปนิสสยปัจจัย ๑.  บทว่า  <B>สมาปตฺติยา</B>
30,0003,007,ความว่า     เพื่อการเข้าถึง     เพื่อการได้สภาพ     เพื่อความเกิดขึ้น.      บทว่า
30,0003,008,<B>อนฺวเทว  อหิริกํ  อโนตฺตปฺปํ</B>    ความว่า     ก็อหิริกะ    ตั้งอยู่ด้วยอาการ
30,0003,009,แห่งความไม่ละอาย  และอโนตตัปปะ   ตั้งอยู่ด้วยอาการแห่งความไม่กลัวนั่นใด
30,0003,010,อวิชชานี้นั้น    ย่อมเกิดขึ้นร่วมกับอหิริกะและอโนตตัปปะนั้น      เว้นอหิริกะ
30,0003,011,และอโนตตัปปะนั้นเสียหาเกิดขึ้นได้ไม่.     บทว่า   <B>อวิชฺชาคตสฺส</B>   ความว่า
30,0003,012,มิจฉาทิฏฐิย่อมเกิดมีแก่ผู้เข้าถึง  คือประกอบด้วยอวิชชา.   บทว่า   <B>มิจฺฉาทิฏฺ€ิ</B>
30,0003,013,ได้แก่ความไม่เห็นตามเป็นจริง คือความไม่เห็นธรรมเครื่องนำสัตว์ให้พ้นทุกข์.
30,0003,014,บทว่า  <B>ปโหติ</B>  คือย่อมมี  ได้แก่ย่อมเกิดขึ้น.  แม้ในมิจฉาสังกัปปะเป็นต้น  พึง
30,0003,015,ทราบความเป็นมิจฉาด้วยสามารถความไม่จริง   และไม่นำสัตว์ให้พ้นทุกข์นั่นแล.
30,0003,016,ชื่อว่า     องค์แห่งความเป็นมิจฉาเหล่านี้    ย่อมมี   เพื่อความเกิดขึ้นแห่งอกุศล
30,0003,017,ธรรม ๘ ด้วยประการฉะนี้.     ส่วนองค์แห่งมิจฉัตตะทั้งหลายเหล่านั้นทั้งหมด
30,0003,018,ย่อมไม่เกิดในขณะเดียวกัน    ย่อมเกิดในขณะต่าง ๆ กัน.   ถามว่า   อย่างไร.
30,0003,019,ตอบว่า   เมื่อใด   จิตประกอบด้วยทิฏฐิ     เมื่อยังกายวิญญัติให้ตั้งขึ้นย่อมเกิด
30,0003,020,เมื่อนั้น  ก็ย่อมมีองค์ ๖  คือ    มิจฉาทิฏฐิ    (ความเห็นผิด)   มิจฉาสังกัปปะ