Book,Page,LineNumber,Text
30,0025,001,[๓๗]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็สัมมากัมมันตะเป็นไฉน  เจตนาเครื่อง 
30,0025,002,งดเว้นจากปาณาติบาต   อทินนาทาน    จากอพรหมจรรย์   นี้เรียกว่า   สัมมา-
30,0025,003,กัมมันตะ.                                                                         
30,0025,004,[๓๘]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ก็สัมมาอาชีวะเป็นไฉน    อริยสาวกใน
30,0025,005,ธรรมวินัยนี้   ละการเลี้ยงชีพที่ผิดเสีย   สำเร็จชีวิตอยู่ด้วยการเลี้ยงชีพที่ชอบ  นี้ 
30,0025,006,เรียกว่าสัมมาอาชีวะ.
30,0025,007,[๓๙]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    สัมมาวายามะเป็นไฉน    ภิกษุในธรรม
30,0025,008,วินัยนี้ยังฉันทะให้เกิด   พยายาม   ปรารภความเพียร   ประคองจิตไว้  ตั้งจิตไว้
30,0025,009,เพื่อมิให้อกุศลธรรมอันลามกที่ยังไม่เกิดบังเกิดขึ้น เพื่อละอกุศลธรรมอันลามก
30,0025,010,ที่บังเกิดขึ้นแล้ว  เพื่อให้กุศลธรรมที่ยังไม่เกิดบังเกิดขึ้น  พยายาม  ปรารภความ
30,0025,011,เพียร  ประคองจิตไว้  เพื่อความตั้งมั่น   ไม่ฟั่นเฟือน  เพิ่มพูน  ไพบูลย์  เจริญ
30,0025,012,บริบูรณ์   แห่งกุศลธรรมที่บังเกิดขึ้นแล้ว   นี้เรียกว่า   สัมมาวายามะ.
30,0025,013,[๔๐]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ก็สัมมาสติเป็นไฉน   ภิกษุในธรรมวินัย
30,0025,014,นี้ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายเนือง ๆ อยู่   มีความเพียร   มีสัมปชัญญะ    มีสติ
30,0025,015,พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย      ย่อมพิจารณาเห็นเวทนาในเวทนา
30,0025,016,เนือง ๆ อยู่  มีความเพียร   มีสัมปชัญญะ    มีสติ   พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัส
30,0025,017,ในโลกเสีย  ย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตเนือง ๆ อยู่  มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
30,0025,018,มีสติ   พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย  ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
30,0025,019,เนือง ๆ อยู่   มีความเพียร  มีสัมปชัญญะ   มีสติ  พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัส
30,0025,020,ในโลกเสีย   นี้เรียกว่า   สัมมาสติ.
30,0025,021,[๔๑]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ก็สัมมาสมาธิเป็นไฉน    ภิกษุในธรรม
30,0025,022,วินัยนี้สงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม   บรรลุปฐมฌาน  มีวิตกวิจาร  มีปีติ
30,0025,023,และสุขเกิดแต่วิเวกอยู่    เธอบรรลุทุติยฌาน    มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน