Book,Page,LineNumber,Text
30,0041,001,เดินทางไกลเป็นต้น    ย่อมสร้างศาลาบนทางใหญ่ ๔ แพร่ง   ย่อมให้ช่วยกันขุด
30,0041,002,สระโบกขรณี   ย่อมปลูกกอไม้ดอกในศาลเจ้าเป็นต้น   ย่อมลาดสะพานในแม่น้ำ
30,0041,003,และทางลำบากเป็นต้น  ย่อมทำที่ไม่เสมอให้เสมอ เวทนาที่เป็นกุศล ย่อมเกิดขึ้น
30,0041,004,แก่คนเหล่านั้น   ด้วยประการดังนี้.   ส่วนคนเหล่านั้นอาศัยความเห็นผิด   ย่อม
30,0041,005,ด่าย่อมบริภาษพวกสัมมาทิฏฐิด้วยตนเอง   ย่อมทำกรรมมีการฆ่าและการจองจำ
30,0041,006,เป็นต้น  ฆ่าสัตว์แล้วย่อมนำเข้าไปสังเวยแก่เทพดาทั้งหลาย  เวทนาที่เป็นอกุศล
30,0041,007,ย่อมเกิดขึ้นแก่คนเหล่านั้น   ด้วยประการดังนี้.   ส่วนเวทนาที่เป็นวิบาก   ย่อม
30,0041,008,มีแก่ผู้อยู่ในระหว่างภพ.
30,0041,009,แม้เวทนาสัมปยุตด้วยสัมมาทิฏฐิ        เวทนาที่เป็นกุศลและอกุศลบ้าง
30,0041,010,เวทนาที่เป็นวิบากบ้าง   อันเกิดขึ้น   เพราะทำสัมมาทิฏฐิให้เป็นอุปนิสัย  ย่อม
30,0041,011,ควร   แม้ในบทว่า  <B>สมฺมาทิฏฺ€ิปจฺจยา</B>  นี้.   ในบทนั้นเวทนาอันสัมปยุตด้วย
30,0041,012,สัมมาทิฏฐิ   ย่อมเป็นกุศลอย่างเดียว.   ส่วนคนเหล่านั้น   อาศัยความเห็นชอบ
30,0041,013,แล้ว  จึงพากันทำบุญทั้งหลายเป็นอาทิอย่างนี้ว่า  การบูชาพระพุทธเจ้า  ประทีป
30,0041,014,ดอกไม้     การฟังธรรมใหญ่   การให้ประดิษฐานพระเจดีย์ในทิสาภาค   ซึ่งยังไม่
30,0041,015,ประดิษฐาน.   เวทนาที่เป็นกุศล   ย่อมเกิดขึ้นแก่คนเหล่านั้น     ด้วยประการดัง
30,0041,016,นี้.  คนเหล่านั้น  อาศัยความเห็นชอบเท่านั้นแล้ว  จึงด่าบริภาษพวกมิจฉาทิฏฐิ
30,0041,017,ย่อมยกตน   ข่มคนอื่น   เวทนาอันเป็นอกุศล  ย่อมเกิดขึ้นแก่คนเหล่านั้น  ด้วย
30,0041,018,ประการดังนี้.   ส่วนเวทนาอันเป็นวิบาก    ย่อมมีแก่คนทั้งหลายผู้อยู่ในระหว่าง
30,0041,019,ภพเท่านั้น.    แม้ในบทเป็นอาทิว่า    <B>มิจฺฉาสงฺกปฺปปจฺจยา</B>  ก็มีนัยนี้แล. 
30,0041,020,ส่วนในบทเป็นอาทิว่า    <B>ฉนฺทปจฺจยา</B>    พึงทราบเวทนาอันสัมปยุตด้วยจิต
30,0041,021,ประกอบด้วยโลภะ  ๘  ดวง  เพราะฉันทะเป็นปัจจัย.   เวทนาในปฐมฌานย่อม 
30,0041,022,มี   เพราะวิตกเป็นปัจจัย    เวทนาในสัญญาสมาบัติ ๖ ที่เหลือ   เว้นปฐมฌาน
30,0041,023,ย่อมมี   เพราะสัญญาเป็นปัจจัย.