Book,Page,LineNumber,Text
30,0044,001,เรียกว่า  เพราะเข้าไปสงบธรรมใด ๆ เป็นปัจจัย.    เวทนานั้น ๆ ท่านประสงค์
30,0044,002,แล้ว   เพราะเป็นธรรมอันตรงกันข้ามกับธรรมนั้น  ๆ  เป็นปัจจัย.   ส่วนในบท
30,0044,003,เป็นอาทิว่า   <B>ฉนฺทวูปสมปจฺจยา</B>   พึงทราบเวทนาในปฐมฌานก่อน  เพราะ
30,0044,004,ฉันทะสงบเป็นปัจจัย.  เวทนาในทุติยฌาน  เพราะวิตกสงบเป็นปัจจัย   เวทนา
30,0044,005,ในสัญญาสมาบัติ ๖ เพราะสัญญาเป็นปัจจัย  เวทนาในเนวสัญญานาสัญญายตนะ
30,0044,006,เพราะสัญญาสงบเป็นปัจจัย.  บทเป็นอาทิว่า  <B>ฉนฺโท  จ  วูปสนฺโต</B>  มีเนื้อ
30,0044,007,ความอันกล่าวแล้วแล.
30,0044,008,<I>จบอรรถกถาวิหารสูตรที่  ๒</I>
30,0044,009,<h1>๓.  เสขสูตร</h1>
30,0044,010,<h2> องค์  ๘  ของพระเสขะ</h2>
30,0044,011,[๕๑]   สาวัตถีนิทาน.    ครั้งนั้นแล    ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มี-
30,0044,012,พระภาคเจ้าถึงที่ประทับ     ฯลฯ      ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า
30,0044,013,ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  ที่เรียกว่า  พระเสขะ ๆ ดังนี้  ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ
30,0044,014,จึงจะชื่อว่าเป็นพระเสขะ    พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า     ดูก่อนภิกษุ      ภิกษุ 
30,0044,015,ในธรรมวินัยนี้   ประกอบด้วยสัมมาทิฏฐิอันเป็นของพระเสขะ  ฯลฯ  ประกอบ
30,0044,016,ด้วยสัมมาสมาธิอันเป็นของพระเสขะ      ดูก่อนภิกษุ      ด้วยเหตุเพียงเท่านี้แล
30,0044,017,จึงจะชื่อว่าเป็นพระเสขะ.
30,0044,018,<I>จบเสขสูตรที่  ๓</I>