Book,Page,LineNumber,Text 32,0017,001,ทำสัทธาสมบัติให้เกิดขึ้นในธรรมนี้ แก่เทวดาและมนุษย์ทุกเหล่าว่า 32,0017,002,พระดำรัสนี้เรารับแล้ว ในที่เฉพาะพระพักตร์ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า 32,0017,003,พระองค์นั้น ผู้แกล้วกล้าด้วยเวสารัชชญาณ ๔ ผู้ทรงไว้ซึ่งพลญาณ 32,0017,004,ผู้ดำรงอยู่ในฐานะอันประเสริฐ. ผู้บันลือสีหนาท ผู้สูงสุดกว่าสัตว์ 32,0017,005,ทั้งปวง ผู้เป็นใหญ่ในธรรม ผู้เป็นพระธรรมราชา เป็นธรรมาธิบดี ผู้มี 32,0017,006,ธรรมเป็นปทีป ผู้มีธรรมเป็นที่พึง ผู้หมุนล้อคือพระสัทธรรมอัน 32,0017,007,ประเสริฐ ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ จึงไม่ควรทำความสงสัยหรือความ 32,0017,008,เคลือบแคลงในอรรถ ธรรม บท หรือพยัญชนะ ในคำนี้ เพราะเหตุนั้น 32,0017,009,ท่านจึงกล่าวคำนี้ไว้ว่า 32,0017,010,วินาสยติ อสฺสทฺธํ สทฺธํ วฑฺเฒติ สาสเน 32,0017,011,เอวมฺเม สุตมิจฺเจวํ วทํ โคตมสาวโก 32,0017,012,สาวกของพระโคดม เมื่อกล่าวอย่างนี้ว่า 32,0017,013,เอวมฺเม สุตํ ชื่อว่าทำความไม่มีศรัทธาให้พินาศ 32,0017,014,ทำศรัทธาในพระศาสนาให้เจริญ 32,0017,015,ศัพท์ว่า เอกํ แสดงการกำหนดจำนวน ศัพท์ว่า สมยํ 32,0017,016,แสดงกาลที่กำหนดไว้แล้ว คำว่า เอกํ สมยํ เป็นคำแสดงเวลาไม่ 32,0017,017,แน่นอน สมยศัพท์ ในคำว่า เอกํ สมยํ นั้น ใช้ในสมวายะ 32,0017,018,พร้อมเพรียง ๑ ขณะ ๑ กาล ๑ สมุหะ ชุมนุม ๑ เหตุ ๑ ทิฏฐิ 32,0017,019,ความเห็น ๑ ปฏิลาภะ การได้เฉพาะ ๑ ปหานะ การละ ๑ ปฏิเวธ 32,0017,020,การแทงตลอด ๑.