Book,Page,LineNumber,Text
32,0035,001,ทมิฬเทวี   ทรงตั้งอยู่ในวัยสาว   น่าชม   น่าพิศมัย.   ครั้งนั้นพระเถระ 
32,0035,002,รูปหนึ่งชื่อจิตตะ  ผู้บวชเมื่อแก่   แลดูโดยทำนองที่ไม่สำรวม  ยึดเอานิมิต 
32,0035,003,ในรูปารมณ์ของพระอัครมเหสีนั้นเป็นดังคนบ้า.    เที่ยวพูดไปในที่ ๆ
32,0035,004,ตนยืนและนั่งว่า  เชิญสิ  แม่ทมิฬเทวี  เชิญสิ  แม่ทมิฬเทวี.  ตั้งแต่นั้นมา
32,0035,005,ภิกษุหนุ่มและสามเณร   ตั้งชื่อไว้เรียกท่านว่า   พระอุมมัตตกจิตตเถระ
32,0035,006,(พระจิตบ้า).   ต่อไม่นานนัก   พระเทวีนั้นก็ทิวงคต.   เมื่อภิกษุสงฆ์ไป
32,0035,007,เยี่ยมในป่าช้าแล้วกลับมา    ภิกษุหนุ่มและสามเณรได้ไปยังสำนักของ
32,0035,008,ท่านกล่าวอย่างนี้ว่า     ท่านพระจิตเถระ     ขอรับ     ท่านพร่ำเพ้อถึง
32,0035,009,พระเทวีพระองค์ใด      พวกผมไปเยี่ยมป่าช้าของพระเทวีพระองค์นั้น
32,0035,010,กลับมาแล้ว    ถึงภิกษุหนุ่มและสามเณรทั้งหลายจะพูดอย่างนั้น    ท่าน
32,0035,011,ก็ไม่เชื่อ  ได้แต่พูดดังคนบ้าว่า   พวกท่านไปเยี่ยมใคร ๆ   ก็ได้ในป่าช้า
32,0035,012,หน้าของพวกท่านจึงมีสีเหมือนควันไฟ.        รูปแห่งหญิงนี้ได้ครอบงำ
32,0035,013,จิตของพระจิตตเถระ  ผู้เป็นบ้าตั้งอยู่ด้วยประการฉะนี้.
32,0035,014,อีกเรื่องหนึ่ง  เล่ากันว่า  วันหนึ่งพระมหาราชา  ทรงพระนามว่า
32,0035,015,สัทธาติสสะ    มีหมู่นางสนมแวดล้อมเสด็จมายังวิหาร.  ภิกษุหนึ่งรูป
32,0035,016,หนึ่ง    ยืนอยู่ที่ซุ้มประตูแห่งโลหปราสาท  ตั้งอยู่ในความไม่สำรวม
32,0035,017,แลหญิงคนหนึ่ง.    ฝ่ายหญิงนั้นก็หยุดดูภิกษุหนุ่มรูปนั้น.    ทั้งสอง
32,0035,018,ถูกไฟคือ   ราคะ   ที่ตั้งขึ้นในทรวงแผดเผาได้ตายไปด้วยกัน.    รูปแห่ง
32,0035,019,หญิงได้ครอบงำจิตของภิกษุหนุ่มตั้งอยู่   ด้วยประการอย่างนี้.
32,0035,020,อีกเรื่องหนึ่ง   เล่ากันมาว่า   ภิกษุหนุ่มรูปหนึ่ง  จากกัลยาณิย-
32,0035,021,มหาวิหาร  ไปยังประตูบ้านกาฬทีฆวาปีคาม  เพื่อแสดงพระปาติโมกข์