Book,Page,LineNumber,Text
32,0040,001,ได้ยินเสียงนางนกยูง     ก่อนแต่การกระทำปริตร     ไม่ยอมระลึกการ
32,0040,002,กระทำปริตร   จึงติดบ่วงของนายพราน   ที่พระราชาส่งไป   เสียงของ
32,0040,003,หญิง   ครอบงำจิตของนกยูงทองตั้งอยู่   ด้วยประการฉะนี้แล.   ได้ยินว่า
32,0040,004,ภิกษุหนุ่มผู้อยู่ที่ฉาตกบรรพต    และภิกษุหนุ่มผู้อยู่ที่สุธามุณฑกวิหาร
32,0040,005,ได้ยินเสียงของหญิงย่อยยับไปแล้ว   แล. 
32,0040,006,<I>จบ  อรรถกถาสูตรที่  ๒</I>
32,0040,007,<H1>อรรถกถาสูตรที่ ๓</H1>
32,0040,008,ในสูตรที่  ๓  มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-  บทว่า  <B>อิตฺถิคนฺโธ</B>  ได้แก่
32,0040,009,คันธายตนะ ของหญิงมีสมุฏฐาน  ๔.  กลิ่นกายของหญิงนี้นั้น  ย่อมเหม็น
32,0040,010,แต่กลิ่นเครื่องประเทืองผิวเป็นต้นภายนอก      ที่ชโลมกายท่านประสงค์
32,0040,011,เอาในที่นี้.     จริงอยู่หญิงบางคนมีกลิ่นเหมือนกลิ่นม้า     บางคนมีกลิ่น
32,0040,012,เหมือนกลิ่นแพะ    บางคนมีกลิ่นเหมือนเหงื่อไคล    บางคนมีกลิ่นเหมือน
32,0040,013,กลิ่นเลือด   คนโง่บอดบางคน  รักใคร่ในหญิงเห็นปานนั้น  นั่นแล.  ส่วน
32,0040,014,กลิ่นจันทน์    ฟุ้งออกจากกาย     และกลิ่นดอกอุบลฟุ้งออกจากปากของ
32,0040,015,หญิง    นางแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิ์    กลิ่นนี้ไม่มีแก่หญิงทุกจำพวก
32,0040,016,เฉพาะกลิ่นเครื่องประเทืองผิวเป็นต้นภายนอก    ท่านประสงค์เอาในที่นี้
32,0040,017,ส่วนสัตว์เดียรัจฉาน  มีช้าง  ม้า  และโคเป็นต้น  ย่อมเดินไปได้สิ้นทาง  ๑
32,0040,018,โยชน์    ๒ โยชน์    ๓ โยชน์    และ  ๔ โยชน์    ตามกลิ่นระดูของสัตว์
32,0040,019,เดียรัจฉานตัวเมีย.  ไม่ว่ากลิ่นกายหญิง  หรือกลิ่นเครื่องนุ่งห่มที่หญิงนุ่ง