Book,Page,LineNumber,Text
32,0042,001,<H1>อรรถกถาสูตรที่ ๕</H1> 
32,0042,002,ในสูตรที่  ๕    มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-    บทว่า   <B>อิตฺถิโผฏฺ€พฺโพ</B>
32,0042,003,ความว่า    สัมผัสกายของหญิง   สัมผัสแม้ของผ้า  เครื่องประดับ    และ
32,0042,004,ระเบียบดอกไม้เป็นต้น    ที่อยู่กับตัวหญิง    พึงทราบว่าโผฏฐัพพะหญิง
32,0042,005,ทั้งนั้น.   ก็ผัสสะ   ทั้งหมดนั้น  ย่อมครอบงำจิตของบุรุษตั้งอยู่   เหมือน
32,0042,006,ผัสสะที่เป็นวิสภาคารมณ์    (อารมณ์ที่เป็นข้าศึก)    ของภิกษุหนุ่มผู้
32,0042,007,กำลังสาธยายเป็นคณะอยู่ที่ลานแห่งมหาเจดีย์.
32,0042,008,ดังนั้น    พระศาสดา    จึงถือเอาอารมณ์มีรูปารมณ์เป็นต้นอย่าง
32,0042,009,หนึ่ง  ด้วยอำนาจแห่งอาสยะ  (อัธยาศัย)  และอนุสัย  (กิเลศที่นอนเนื่อง
32,0042,010,ในสันดาน) ของสัตว์ทั้งหลาย  จึงตรัสว่า  เรามองไม่เห็น อารมณ์อื่นเช่นนี้.
32,0042,011,เหมือนอย่างว่า     รูปหญิงย่อมเข้าถึงจิตตุปบาทของบุรุษผู้หนักในรูป
32,0042,012,ย่อมพัวพัน  ให้เมา  ให้มัวเมา  ให้หลง  ให้ลุ่มหลง  ฉันใด   เสียงเป็นต้น
32,0042,013,ที่เหลือ  หาเป็นฉันนั้นไม่.  อนึ่ง  เสียงเป็นต้น  ย่อมเข้าถึงจิตตุปบาทของ
32,0042,014,บุรุษผู้หนักในเสียงเป็นต้น  ฉันใด<SUP>๑</SUP>  อารมณ์มีรูปเป็นต้นหาเป็นฉันนั้นไม่
32,0042,015,เพราะบรรดาอารมณ์มีรูปารมณ์เป็นต้น    อารมณ์เดียวเท่านั้น    ย่อม
32,0042,016,ครอบงำจิตของบุรุษบางคน.   สำหรับบุรุษบางคน   ๒   อารมณ์บ้าง
32,0042,017,๓  อารมณ์บ้าง  ๔  อารมณ์บ้าง  ๕  อารมณ์บ้าง  ครอบงำจิต.  ดังนั้น