Book,Page,LineNumber,Text
32,0045,001,แด่ภิกษุสงฆ์    มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน   ในเวลาเสร็จภัตกิจ    ตรัส 
32,0045,002,ถามหญิงนั้นว่า พระเถระรูปไหน เมื่อนางกราบทูลว่า รูปนี้   ทรงทราบ
32,0045,003,แล้วถวายบังคมพระศาสดา    แล้วทูลว่า    ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ    ขอ
32,0045,004,ภิกษุสงฆ์จงไปกับพระองค์     พระเถรรูปโน้น     ของข้าพระองค์จัก
32,0045,005,กระทำอนุโมทนา.     พระศาสดาเว้นภิกษุรูปนั้นไว้    แล้วเสด็จไปยัง
32,0045,006,พระวิหาร.    พอพระเถระเริ่มกล่าวอนุโมทนา    ทั่วพระราชนิเวสน์
32,0045,007,เป็นเหมือนเต็มไปด้วยกลิ่นหอม.     พระราชาทรงเลื่อมใสว่า  นางพูด 
32,0045,008,จริงทีเดียว    วันรุ่งขึ้นจึงถามถึงเหตุนั้นกะพระศาสดา.    พระศาสดา
32,0045,009,ตรัสบอกว่า    ในอดีตกาล   ภิกษุรูปนี้ฟังธรรมกถา    เปล่งสาธุการว่า
32,0045,010,สาธุ  สาธุ  ไม่ขาดสาย  ได้ฟังโดยเคารพ  ดูก่อนมหาบพิตร  ภิกษุนั้น
32,0045,011,ได้อานิสงส์นี้มีการเปล่งสาธุการนั้นเป็นมูล
32,0045,012,<B>ในเวลาฟังแสดงพระสัทธรรม  เมื่อภิกษุนั้น
32,0045,013,กล่าวว่า  สาธุ  สาธุ  กลิ่นหอมเกิดจากปาก  ฟุ้งไป
32,0045,014,เหมือนกลิ่นดอกอุบล  ฉะนั้น.</B>
32,0045,015,คำที่เหลือในบททั้งปวง    ง่ายทั้งนั้นแล    ในวรรคนี้ท่านกล่าวแต่
32,0045,016,เรื่องทั้งนั้น. บาลีว่าด้วยรูปจบ.
32,0045,017,<I>จบ  อรรถกถาสูตรที่  ๕</I>
32,0045,018,<I>จบ  อรรถกถารูปาทิวรรคที่  ๑</I>