Book,Page,LineNumber,Text
33,0017,001,ทั้งหลายว่า  ที่ข้าพระบาทกราบทูลประหนึ่งไม่มีเหตุ  ขอได้โปรดสอบถาม 
33,0017,002,หญิงรับใช้พระมเหสีดู    พระเทวีประสูติเป็นท่อนไม้   พระราชาทรงสอบ
33,0017,003,สวนเหตุนั้นแล้วทรงพระดำริว่า   พระนางคงจักไม่ใช่ชาติมนุษย์แน่  ดังนี้ 
33,0017,004,แล้วทรงขับไล่พระนางออกไปจากพระนิเวศน์.   พอพระนางเสด็จออก
33,0017,005,พระราชนิเวศน์เท่านั้น   ดอกปทุมทั้งหลายก็อันตรธานไป   พระสรีระก็มี
33,0017,006,ผิวพรรณแปลกไป        พระนางทรงดำเนินไปในท้องถนนพระองค์เดียว
33,0017,007,ครั้งนั้นหญิงเจริญวัยผู้หนึ่งแลเห็นพระนางก็เกิดสิเนหาพระนางประดุจว่า
33,0017,008,เป็นธิดา  จึงพูดว่า  แม่คุณจะไปไหนจ๊ะ     พระนางตรัสว่า  ดิฉันเป็นคนจร
33,0017,009,กำลังเที่ยวเดินหาที่อยู่จ้ะ   หญิงชราพูดว่า  มาอยู่เสียที่นี้ซิจ๊ะ   แล้วให้ที่อยู่
33,0017,010,จัดแจงอาหารให้เสวย.
33,0017,011,เมื่อพระนางอยู่ในที่นั้นโดยทำนองนี้  สตรี ๕๐๐  คนนั้นก็ร่วมใจกัน
33,0017,012,กราบทูลพระราชาว่า    ข้าแต่พระมหาราชเจ้า     เมื่อพระองค์ประทับค่าย
33,0017,013,พัก   พวกข้าพระบาทมีความปรารถนาว่า   เมื่อเทวะของพวกข้าพระบาท
33,0017,014,ชนะสงครามกลับมา     จักทรงเล่นกีฬาทางน้ำ     เป็นพลีกรรมแก่เทวดา
33,0017,015,ประจำแม่คงคา     ขอเทวะโปรดประกาศให้ทราบเรื่องนี้เพคะ  พระราชาดี
33,0017,016,พระหฤทัย    ด้วยคำทูลของสตรีเหล่านั้น    เสด็จไปทรงกีฬาทางน้ำในแม่
33,0017,017,พระคงคา     หญิงเหล่านั้นถือกล่องที่แต่ละคนรับไว้อย่างมิดชิดไปยังแม่น้ำ
33,0017,018,ห่มคลุมเพื่อปกปิดกล่องเหล่านั้น     ทำเป็นตกน้ำแล้วทิ้งกล่องทั้งหลายเสีย
33,0017,019,กล่องเหล่านั้นมารวมกันหมดแล้ว      ติดอยู่ในข่ายที่เขาขึงไว้ใต้กระแสน้ำ.
33,0017,020,แต่นั้น  เวลาที่พระราชาทรงกีฬาทางน้ำเสด็จขึ้นแล้ว   ราชบุรุษทั้งหลายก็
33,0017,021,ยกตาข่ายขึ้นเห็นกล่องเหล่านั้น    จึงนำไปราชสำนัก  พระราชาทอดพระ-
33,0017,022,เนตรเห็นกล่องทั้งหลาย  จึงตรัสถามว่า  อะไรในกล่อง  พอเขากราบทูลว่า