Book,Page,LineNumber,Text
33,0019,001,เล่า  แล้วก็เดินไปกับหญิงชรานั้น  จำพระนางปทุมวดีได้ก็พากันหมอบอยู่
33,0019,002,แทบยุคลบาท.    ในเวลานั้น    หญิงชรานั้นก็ชี้ว่า   นี้พระนางปทุมวดีเทวี
33,0019,003,แล้วกล่าวว่า    ผู้หญิงทำกรรมหนักหนอ    เป็นถึงพระมเหสีของพระราชา
33,0019,004,อย่างนี้   ยังอยู่ปราศจากอารักขา  ในสถานที่เห็นปานนี้.  ราชบุรุษเหล่านั้น
33,0019,005,เอาม่านขาววงล้อมเป็นนิเวศน์ของพระนางปทุมวดี  ตั้งกองอารักขาไว้ใกล้
33,0019,006,ประตู   แล้วกราบทูลแด่พระราชา.  พระราชาทรงส่งสุวรรณสีวิกา   พระ-
33,0019,007,วอทองไปรับ.    พระนางรับสั่งว่า  เราจะไม่ไปอย่างนี้    เมื่อพวกท่านลาด
33,0019,008,เครื่องลาดอันวิจิตรด้วยผ้าเปลือกไม้อย่างดี     ระหว่างตั้งแต่สถานที่อยู่ของ
33,0019,009,เราจนถึงพระราชนิเวศน์   ให้ติดเพดานผ้าอันวิจิตรด้วยดาวทองไว้ข้างบน
33,0019,010,แล้วส่งสรรพอาภรณ์เพื่อประดับไป   เราจักเดินไปด้วยเท้า   ชาวพระนคร
33,0019,011,จักเห็นสมบัติของเราอย่างนี้    พระราชาตรัสว่า   พวกท่านจงทำตามความ
33,0019,012,ชอบใจของปทุมวดี.     แต่นั้น  พระนางปทุมวดี    ทรงพระดำริว่า  เรา
33,0019,013,จักประดับเครื่องประดับทุกอย่างเดินไปพระราชนิเวศน์แล้วเสด็จเดินทาง.
33,0019,014,ครั้งนั้น  ดอกปทุมทั้งหลาย  ก็ชำแรกเครื่องลาดอันวิจิตรด้วยผ้าเปลือกไม้
33,0019,015,อย่างดี   ผุดขึ้นในที่ทุกย่างก้าวพระบาทของพระนาง.  พระนางครั้นแสดง
33,0019,016,สมบัติของพระองค์แก่มหาชนแล้ว      เสด็จขึ้นพระราชนิเวศน์      โปรด
33,0019,017,ประทานเครื่องลาดอันวิจิตรทั้งหมด  เป็นค่าเลี้ยงดูแก่หญิงชรานั้น.
33,0019,018,พระราชารับสั่งให้เรียกสตรี  ๕๐๐  คนมาแล้วตรัสว่า     ดูก่อนเทวี
33,0019,019,เราให้หญิงเหล่านั้นเป็นทาสีของเจ้า.   พระนางทูลว่า   ดีละเพคะ  หม่อมฉัน
33,0019,020,ขอให้ทรงประกาศให้ชาวเมืองทั่วไปได้ทราบว่า  หญิงเหล่านี้พระราชทาน
33,0019,021,แก่หม่อมฉันแล้ว. พระราชาก็โปรดให้ตีกลองบ่าวประกาศว่า   หญิง  ๕๐๐
33,0019,022,คน   ผู้ประทุษร้ายพระนางปทุมวดี   เราให้เป็นทาสีของพระนางพระองค์