Book,Page,LineNumber,Text
33,0032,001,<B>สาวิกา  ผู้เป็นธรรมกถึก</B>  ในพระศาสนานี้  แล.
33,0032,002,จบอรรถกถาสูตรที่  ๕
33,0032,003,<H1>อรรถกถาสูตรที่  ๖</H1>
33,0032,004,<H2>๖. ประวัติพระนันทาเถรี</H2>
33,0032,005,ใน<B>สูตรที่  ๖</B>  พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
33,0032,006,ด้วยบทว่า  <B>ฌายีนํ   ยทิทํ  นนฺทา</B>      ท่านแสดงว่าพระนันทาเถรี
33,0032,007,เป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกา  ผู้ยินดีในฌาน.
33,0032,008,ดังได้สดับมา     พระนันทาเถรีนั้น    ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่า
33,0032,009,<B>ปทุมุตตระ</B>  ถือปฏิสนธิในครอบครัว  กรุงหังสวดี  ต่อมา  กำลังฟังธรรมกถา
33,0032,010,เห็นพระศาสดาทรงสถาปนาภิกษุณีรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ    เป็น
33,0032,011,เลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกา    ผู้ยินดียิ่งในฌาน   จึงทำกุศลให้ยิ่งยวดขึ้นไป
33,0032,012,ปรารถนาตำแหน่งนั้น.    จากนั้น      นางก็เวียนว่ายอยู่ในเทวดาและมนุษย์
33,0032,013,ตลอดแสนกัป  ถือปฏิสนธิในพระครรภ์ของพระมหาปชาบดีโคตมี   ก่อน
33,0032,014,พระศาสดาของเราอุบัติ.       พระประยูรญาติได้เฉลิมพระนามพระนางว่า
33,0032,015,นันทา   เรียกกันว่า  รูปนันทา.   ต่อมา  พระนางได้ชื่อว่า  ชนบทกลัยาณี
33,0032,016,เพราะทรงมีพระสิริโฉมงามเยี่ยม.     เมื่อพระทศพลของเรา     ทรงบรรลุ
33,0032,017,พระสัพพัญญุตญาณแล้วเสด็จมากรุงกบิลพัสดุ์   ตามลำดับ    ทรงให้พระ-
33,0032,018,นันทะและพระราหุลผนวชแล้ว  เสด็จหลีกไปแล้ว.  เวลาพระเจ้าสุทโธทน-
33,0032,019,มหาราชปรินิพพานแล้ว    พระนางทรงทราบว่า    พระนางมหาปชาบดี-
33,0032,020,โคตมีและพระมารดาของพระราหุลเสด็จออกทรงผนวชในสำนักพระ-
33,0032,021,ศาสดาแล้ว  ทรงดำริว่า   ตั้งแต่พระมารดามหาปชาบดีโคตมีและพระมารดา