Book,Page,LineNumber,Text
33,0033,001,พระราหุลทรงผนวชแล้ว  เราก็มีงานอยู่ในที่นี้  จึงไปสำนักพระมหาปชาบดี-
33,0033,002,โคตมีทรงผนวชแล้ว.  นับตั้งแต่วันที่ทรงผนวช  ทรงทราบว่าพระศาสดา
33,0033,003,ทรงตำหนิรูป   จึงไม่ไปเฝ้าพระศาสดา  ถึงวาระรับพระโอวาท   ก็สั่งภิกษุณี
33,0033,004,รูปอื่นไปแล้วให้นำพระโอวาทมา.
33,0033,005,พระศาสดาทรงทราบว่า  พระนางหลงมัวเมาพระสิริโฉม  จึงตรัสว่า
33,0033,006,ภิกษุณีทั้งหลายต้องมารับโอวาทของตนด้วยตนเอง      ส่งภิกษุณีรูปอื่นไป
33,0033,007,แทนไม่ได้.    แต่นั้น    พระนางรูปนันทา   เมื่อไม่เห็นทางอื่น   ก็ไปรับ
33,0033,008,พระโอวาท  ทั้งที่ไม่ปรารถนา. พระศาสดาทรงเนรมิตรูปหญิงผู้หนึ่ง  ด้วย
33,0033,009,พุทธฤทธิ์     โดยอำนาจจริตของพระนาง    ทรงทำให้เป็นเหมือนหญิงนั้น
33,0033,010,จับใบตาลถวายงานพัดอยู่.      พระนางรูปนันทาเห็นรูปหญิงนั้นแล้วคิดว่า
33,0033,011,เรามัวเมาโดยมิใช่เหตุ   จึงไม่มา.   หญิงแม้เหล่านี้     เที่ยวไปสนิทสนมใน
33,0033,012,สำนักพระศาสดา       รูปของเราไม่ถึงเสี้ยวที่  ๑๖  แห่งรูปของหญิงเหล่านี้ 
33,0033,013,เราไม่รู้เลย  จึงไม่มาเสียตั้งนาน  ถือเอาอิตถีนิมิตนั้นนั่นแหละ  ยืนสำรวจ
33,0033,014,ดูอยู่.    เพราะพระนางสมบูรณ์ด้วยบุพเหตุอย่างนั้น     พระศาสดาจึงตรัส
33,0033,015,พระคาถาในพระธรรมบทว่า  <B>อฏฺ€ีนํ  นครํ  กตํ</B>  ทำให้เป็นบุตรแห่งกระดูก
33,0033,016,ทั้งหลาย    เป็นต้น    แล้วตรัสพระสูตรว่า
33,0033,017,<B>จรํ  วา  ยทิวา  ติฏฺ€ํ  นิสินฺโน  อุท  วา  สยํ
33,0033,018,เดินก็ดี  ยืนก็ดี  นั่งก็ดี  นอนก็ดี</B>  เป็นต้น.
33,0033,019,พระนางตั้งความสิ้นความเสื่อมลงในรูปนั้นนั่นแหละ.    บรรลุพระ-
33,0033,020,อรหัต.    เรื่องนี้ในที่นี้  ท่านมิได้ทำให้พิสดาร  เพราะเหมือนกับเรื่องของ
33,0033,021,พระเขมาเถรี.     ตั้งแต่นั้นมา     พระรูปนันทาเถรีก็ได้บรรลุธุระระหว่าง
33,0033,022,ภิกษุณี    ผู้ยินดียิ่งในฌาน.    ภายหลัง   พระศาสดาประทับนั่ง ณ พระ-