Book,Page,LineNumber,Text
33,0036,001,เหตุในเรื่องนี้.  เอามือจุ่มลงในน้ำ   ก็รู้ว่าน้ำร้อน จึงนำหม้อน้ำหม้อหนึ่งมา 
33,0036,002,บรรจุน้ำ. ที่บรรจุแล้ว ๆ  ก็เต็มน้ำ.    ขณะนั้นภิกษุณีทั้งหมดก็รู้ว่า  นางตั้งอยู่ 
33,0036,003,ในพระอรหัต     ที่อ่อนกว่าก็หมอบลงด้วยเบญจางค์ประดิษฐ์ขอขมาก่อน
33,0036,004,ว่า  แม่เจ้า   พวกเราไม่พิจารณาแล้วกล่าวเสียดสีแม่เจ้า        ขอแม่เจ้าโปรด
33,0036,005,อดโทษแก่พวกเราด้วยเถิด.     ฝ่ายเหล่าพระเถรีที่แก่กว่า      ก็นั่งกระหย่ง
33,0036,006,ขอขมาว่า  โปรดอดโทษด้วยเถิดแม่เจ้า.   จำเดิมแต่นั้น   คุณของพระเถรี
33,0036,007,ก็ปรากฏไปว่า    พระเถรีแม้บวชเวลาแก่เฒ่าก็ดำรงอยู่ในผลอันเลิศในเวลา
33,0036,008,ไม่นาน   เพราะเป็นผู้ปรารภความเพียร.  กำลัง  พระศาสดาประทับนั่ง
33,0036,009,ณ   พระเชตวันวิหาร     เมื่อทรงสถาปนาเหล่าภิกษุณีไว้ในตำแหน่งต่าง ๆ
33,0036,010,ตามลำดับ         จึงทรงสถาปนาพระโสณาเถรีไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเป็น
33,0036,011,<B>เลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกา  ผู้ปรารภความเพียร</B>  แล.
33,0036,012,จบอรรถกถาสูตรที่ ๗
33,0036,013,<H1>อรรถกถาสูตรที่ ๘</H1>
33,0036,014,<H2>๘. ประวัติพระสกุลาเถรี</H2>
33,0036,015,ใน<B>สูตรที่  ๘</B>  พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
33,0036,016,ด้วยบทว่า   <B>ทิพฺพจกฺขุกานํ   ยทิทํ   สกุลา</B>  ท่านแสดงว่า   พระ-
33,0036,017,สกุลาเถรี  เป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกาผู้มีจักษุทิพย์.                       
33,0036,018,ได้ยินว่า พระสกุลาเถรีนี้   ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่า <B>ปทุมุตตระ</B>
33,0036,019,บังเกิดในเรือนสกุล    ต่อมากำลังฟังธรรมกถาของพระศาสดา   เห็นพระ-
33,0036,020,ศาสดากำลังทรงสถาปนาภิกษุณีรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ   เป็นเลิศ
33,0036,021,กว่าพวกภิกษุณีสาวิกาผู้มีทิพยจักษุ    ทำกุศลให้ยิ่งยวดขึ้นไป    ปรารถนา