Book,Page,LineNumber,Text
33,0038,001,ถวายสงฆ์  เวียนว่ายอยู่ในเทวดาและมนุษย์พุทธันดรหนึ่ง  ในพุทธุปบาท- 
33,0038,002,กาลนี้ถือปฏิสนธิในสกุลเศรษฐี   กรุงราชคฤห์.    บิดามารดาตั้งชื่อนางว่า
33,0038,003,<B>ภัททา.</B>
33,0038,004,วันนั้นเหมือนกัน  บุตรปุโรหิตก็เกิดในพระนครนั้น.  เวลาเขาเกิด
33,0038,005,อาวุธทั้งหลายก็ลุกโพลงไปทั่วพระนครตั้งแต่พระราชนิเวศน์เป็นต้นไป.
33,0038,006,ปุโรหิตก็ไปราชสกุลแต่เช้าตรู่      ทูลถามพระราชาถึงการบรรทมเป็นสุข 
33,0038,007,พระราชาตรัสว่า  เราจะนอนเป็นสุดได้แต่ที่ไหนเล่า อาจารย์  เราเห็นอาวุธ  
33,0038,008,ทั้งหลายในราชนิเวศน์ลุกโพลงตลอดคืนยังรุ่ง  ในวันนี้   จะต้องประสบภัย
33,0038,009,กันหรือ.    ปุโรหิตกราบทูลว่า    ข้าแต่มหาราชเจ้า    พระองค์โปรดอย่า
33,0038,010,ทรงพระดำริเพราะข้อนั้นเป็นปัจจัยเลย    อาวุธทั้งหลาย   มิใช่ลุกโพลงแต่
33,0038,011,ในพระราชนิเวศน์ของพระองค์เท่านั้น   ทั่วพระนครก็เป็นอย่างนี้   พระ-
33,0038,012,เจ้าข้า    ตรัสถามว่า   เพราะเหตุไรเล่า   อาจารย์.   กราบทูล    ในเรือน
33,0038,013,ข้าพระองค์     เด็กชายเกิดโดยฤกษ์โจร      เขาเกิดเป็นศัตรูทั่วพระนคร.
33,0038,014,นั่นเป็นบุพนิมิตของเขา   แต่พระองค์ไม่มีอันตรายดอก  พระเจ้าข้า  แต่ถ้า
33,0038,015,จะทรงพระประสงค์  ก็โปรดให้ฆ่าเขาเสีย.  ตรัสว่า   เมื่อไม่เบียดเบียนเรา
33,0038,016,ก็ไม่ต้องฆ่าดอก.  ปุโรหิตคิดว่า  บุตรเราถือเอาชื่อของตนมาด้วย  จึงตั้งชื่อ
33,0038,017,เขาว่า  <B>สัตตุกะ. </B> ภัททาก็เติบโตในเรือนเศรษฐี. สัตตุกะก็เติบโตในเรือน
33,0038,018,ปุโรหิต.   ตั้งแต่เขาสามารถเล่นวิ่งมาวิ่งไปได้    เขาจะนำทุกสิ่งที่เขาพบใน
33,0038,019,"ที่เที่ยวไป    มาไว้เต็มเรือนบิดามารดา.  บิดาจะพูดกะเขาแม้ตั้ง   ๑,๐๐๐  เหตุ"
33,0038,020,ก็ห้ามปรามเขาไม่ได้.  ต่อมา  บิดารู้ว่าห้ามเขาไม่ได้โดยอาการทั้งปวง    จึง
33,0038,021,ให้ผ้าเขียวแก่เขา  ๒  ผืน    ให้เครื่องอุปกรณ์ตัดช่อง   และ  สีฆาตกยนต์
33,0038,022,[กลไกรูปกระจับ]     ไว้ในมือ    แล้วสละเขาไป  ด้วยกล่าวว่า  เจ้าจง