Book,Page,LineNumber,Text
33,0046,001,"<B>แม้จะมีตั้ง  ๑,๐๐๐  คาถาก็ตาม คาถาเดียวที่บุคคลฟัง"
33,0046,002,แล้วสงบระงับได้  ยังประเสริฐกว่า</B>  ดังนี้.
33,0046,003,ในเวลาจบพระคาถา  นางทั้งที่ยืนอยู่นั่นเองก็ได้บรรลุพระอรหัต
33,0046,004,พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา     จึงทูลขอบรรพชา.     พระศาสดาทรงรับให้นาง
33,0046,005,บรรพชาแล้ว.  นางไปยังสำนักภิกษุณีบวชแล้ว.  ในกาลต่อมาเกิดสนทนา
33,0046,006,กันขึ้นในท่ามกลางบริษัท  ๔  ว่า   นางภัททากุณฑลเกสานี้ใหญ่ยิ่งจริงหนอ
33,0046,007,บรรลุพระอรหัตในเวลาจบคาถาเพียง  ๘  บท.       พระศาสดาทรงกระทำ
33,0046,008,เหตุนั้นให้เป็นอัตถุปปัตติเหตุเกิดเรื่องแล้ว ทรงสถาปนาพระเถรีไว้ใน
33,0046,009,ตำแหน่งเอตทัคคะเป็น<B>เลิศกว่าภิกษุณีสาวิกา   ผู้ตรัสรู้เร็ว</B>  ด้วยประการฉะนี้.
33,0046,010,จบอรรถกถาสูตรที่  ๙
33,0046,011,<H1>อรรถกถาสูตรที่  ๑๐</H1>
33,0046,012,<H2>๑๐.  ประวัติพระภัททกาปิลานีเถรี</H2>
33,0046,013,ใน<B>สูตรที่  ๑๐</B>  พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
33,0046,014,ด้วยบทว่า  <B>ปุพเพนิวาสํ  อนุสฺสรนฺตีนํ</B>  ท่านแสดงว่า  พระ-
33,0046,015,ภัททกาปิลานีเถรี    เป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกา    ผู้มีปุพเพนิวาสญาณ
33,0046,016,ตามระลึกขันธสันดานที่เคยอาศัยอยู่ในกาลก่อนได้.
33,0046,017,ได้ยินว่า  ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่า  <B>ปทุมมุตตระ</B>    นางบังเกิดใน
33,0046,018,เรือนแห่งสกุล     กรุงหังสวดี    ฟังพระธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้ว
33,0046,019,เห็นพระศาสดาทรงสถาปนาภิกษุณีรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเป็นเลิศ
33,0046,020,กว่าพวกภิกษุณีสาวิกาผู้มีบุพเพนิวาสญาณ  จึงกระทำกุศลกรรมให้ยิ่งยวด