Book,Page,LineNumber,Text
33,0048,001,ประทับนั่งในพระเชตวัน   เมื่อทรงสถาปนาภิกษุณีทั่งหลายไว้ในตำแหน่ง
33,0048,002,ต่าง ๆ  จึงทรงสถาปนาพระเถรีนี้ไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเป็น<B>เลิศกว่าพวก
33,0048,003,ภิกษุณีสาวิกา  ผู้มีบุพเพนิวาสญาณ</B>  ด้วยประการฉะนี้แล.
33,0048,004,จบอรรถกถาสูตรที่  ๑
33,0048,005,<H2>อรรถกถาสูตรที่  ๑๑</H2>
33,0048,006,<H1>๑๑.  ประวัติพระภัททากัจจานาเถรี</H1>
33,0048,007,ใน<B>สูตรที่  ๑๑</B>  พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
33,0048,008,ด้วยบทว่า   <B>มหาภิญฺาปฺปตฺตานํ</B>    ท่านแสดงว่า    พระภัททา-
33,0048,009,กัจจานาเป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกาผู้บรรลุอภิญญาใหญ่.       ความจริง
33,0048,010,สำหรับพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง    มีผู้ที่สำเร็จอภิญญาใหญ่ได้  ๔  ท่าน  สาวก
33,0048,011,ที่เหลือหาสำเร็จไม่.       เพราะสาวกที่เหลือย่อมสามารถระลึกชาติได้ตลอด
33,0048,012,แสนกัปเท่านั้น  ยิ่งขึ้นไปกว่านั้นระลึกไม่ได้. แต่ท่านผู้บรรลุอภิญญาใหญ่
33,0048,013,ย่อมระลึกชาติได้อสงไขยหนึ่งยิ่งด้วยแสนกัป.      ในศาสนาของพระศาสดา
33,0048,014,แม้ของพวกเรา    ชน ๔ ท่านเหล่านั้นคือ    พระอัครสาวก ๒ รูป   พระ-
33,0048,015,พากุลเถระ    พระนางภัททากัจจานาเถรี   สามารถระลึกชาติได้ประมาณ
33,0048,016,เท่านี้      เพราะฉะนั้น    พระเถรีนี้จึงชื่อว่าเป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณีสาวิกา
33,0048,017,ผู้มีอภิญญาใหญ่.    พระนางมีพระนานว่า   ภัททากัจจานา.    ก็ผิวพรรณ
33,0048,018,แห่งสรีระของพระนางนั้นเป็นผิวพรรณเหมือนผิวของทองคำชั้นดีที่สุด.
33,0048,019,เพราะฉะนั้น  พระนางจึงนับได้ว่าเป็นคนสวยงามโดยแท้  นี้เป็นพระนาม
33,0048,020,ของพระมารดาของพระราหุล.
33,0048,021,แม้พระนางนั้น  ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่า  <B>ปทุมมุตตระ</B>  ถือเอา