Book,Page,LineNumber,Text
33,0050,001,<H1>อรรถกถาสูตรที่  ๑๒</H1>
33,0050,002,<H2>๑๒. ประวัติพระกีสาโคตมีเถรี</H2>
33,0050,003,ใน<B>สูตรที่  ๑๒</B>  พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
33,0050,004,ด้วยบทว่า    <B>ลูขจีวรธรานํ</B>    ท่านแสดงไว้ว่า     นางกีสาโคตมีเป็น
33,0050,005,ยอดของเหล่าภิกษุสาวิกาผู้ทรงผ้าบังสุกุลอันประกอบด้วยความเศร้าหมอง
33,0050,006,ดังนี้    นางมีชื่อว่า   โคตมี   แต่เขาเรียกกั้นว่า    กีสาโคตมี    เพราะเป็นผู้
33,0050,007,ค่อนข้างจะผอมไปนิดหน่อย.
33,0050,008,แม้นางนี้ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่า  <B>ปทุมุตตระ</B>  บังเกิดในเรือนสกุล
33,0050,009,กรุงหังสวดี    ฟังธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้ว     เห็นพระศาสดาทรง
33,0050,010,สถาปนาภิกษุณีรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเป็นเลิศกว่าพวกภิกษุณี
33,0050,011,สาวิกาผู้ทรงจีวรเศร้าหมอง      จึงทำกุศลให้ยิ่งยวดขึ้นไป       ปรารถนา
33,0050,012,ตำแหน่งนั้น.     นางเวียนว่ายไปในเทวดาและมนุษย์ตลอดแสนกัป    ใน
33,0050,013,พุทธุปบาทกาลนี้บังเกิดในสกุลคนเข็ญใจ   กรุงสาวัตถี  เวลาเจริญวัยแล้ว
33,0050,014,ก็ไปสู่การครองเรือน.     พวกชนในสกุลนั้นดูหมิ่นนางว่า    เป็นธิดาของ
33,0050,015,สกุลคนเข็ญใจ.  ต่อนานางได้คลอดบุตรคนหนึ่ง.   ทีนั้นชนทั้งหลายจึงได้
33,0050,016,ทำความยกย่องนาง.     ก็บุตรของนางตั้งอยู่ในวัยพอจะวิ่งไปวิ่งมาเล่นได้ก็
33,0050,017,มาตายเสีย    ความเศร้าโศกก็เกิดขึ้นแก่นาง.    นางคิดว่า    เราขาดลาภ
33,0050,018,และสักการะในเรือนนี้แล้ว   นับแต่เวลาที่บุตรเกิดมาจึงได้สักการะ    ชน
33,0050,019,เหล่านี้จึงพยายามแม้เพื่อจะทิ้งบุตรของเราไว้ข้างนอก   ดังนี้     จึงอุ้มบุตร
33,0050,020,ใส่สะเอวเที่ยวเดินไปตามลำดับประตูเรือนด้วยพูดว่า     ขอพวกท่านจงให้
33,0050,021,ยาแก่บุตรของเราด้วยเถิด   ดังนี้.  พวกมนุษย์ในที่ที่พบแล้ว ๆ ต่างดีด