Book,Page,LineNumber,Text
35,0006,001,<h1>๓.ปฐมขตสูตร</h1>  
35,0006,002,<h2>ว่าด้วยธรรม  ๔   ประการ   ของคนพาลและบัณฑิต</h2>
35,0006,003,[๓]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ
35,0006,004,เป็นคนพาล   เป็นคนโง่เขลา   เป็นอสัตบุรุษ   ครองตนอันถูกขุด    (รากคือ
35,0006,005,ความดี)  เสียแล้ว    ถูกขจัดไปครึ่งหนึ่งแล้ว    เป็นคนประกอบด้วยโทษ   ผู้รู้
35,0006,006,เคียน  และได้สิ่งอันไม่เป็นบุญมากด้วย    ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน    คือ
35,0006,007,บุคคลไม่ใคร่ครวญไม่สอบสวนแล้ว   ชมคนที่ควรติ  ๑    ติคนที่ควรชม  ๑
35,0006,008,ปลูกความเลื่อมใสในฐานะอันไม่ควรเลื่อมใส ๑  แสดงความไม่เลื่อมใสในฐานะ
35,0006,009,อันควรเลื่อมใส ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม  ๔ ประการนี้แล  เป็นคนพาล ฯลฯ
35,0006,010,และได้สิ่งอันไม่เป็นบุญมากด้วย
35,0006,011,ภิกษุทั้งหลาย    บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ    เป็นบัณฑิต
35,0006,012,เป็นคนฉลาด    เป็นสัตบุรุษ    ครองตนอันไม่ถูกขุด    ไม่ถูกขจัดไปครึ่งหนึ่ง
35,0006,013,เป็นผู้หาโทษมิได้    ผู้รู้สรรเสริญ    และได้บุญมากด้วย    ธรรม  ๔  ประการ
35,0006,014,เป็นไฉน คือบุคคลใคร่ครวญสอบสวนแล้ว  ติคนที่ควรติ  ชมคนที่ควรชม ๑
35,0006,015,แสดงความไม่เลื่อมใสในฐานะอันไม่ควรเลื่อมใส ๑ ปลูกความเลื่อมใสในฐานะ
35,0006,016,อันควรเลื่อมใส ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นบัณฑิตฯลฯ
35,0006,017,และได้บุญมากด้วย
35,0006,018,<B>(นิคมคาถา)
35,0006,019,ผู้ใดชมคนที่ควรติ    หรือ   ติคนที่
35,0006,020,ควรชม  ผู้นั้น ชื่อว่าก่อ   (กลี)   ความร้าย
35,0006,021,ด้วยปาก  เพราะความร้ายนั้น  เขาก็ไม่ได้</B>