Book,Page,LineNumber,Text
35,0039,001,<h1>๓.  ปธานสูตร</h1>  
35,0039,002,<h2>ว่าด้วยสัมมัปปธาน  ๔</h2>
35,0039,003,[๑๓]    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   สัมมัปปธาน   (ความเพียรชอบ)  ๔ นี้ 
35,0039,004,สัมมัปปธาน ๔ คืออะไร  คือ  ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้
35,0039,005,๑.   ยังฉันทะให้เกิดพยายามทำความเพียร    ประคองจิตตั้งใจมั่นเพื่อ
35,0039,006,ยังอกุศลบาปธรรมที่ยังไม่เกิดมิให้เกิดขึ้น
35,0039,007,๒.   ยังฉันทะให้เกิดพยายามทำความเพียร    ประคองจิตตั้งใจมั่นเพื่อ
35,0039,008,ละอกุศลบาปธรรมที่เกิดแล้ว
35,0039,009,๓.   ยังฉันทะให้เกิดพยายามทำความเพียร    ประคองจิตตั้งใจมั่นเพื่อ
35,0039,010,ยังกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น
35,0039,011,๔.  ยังฉันทะให้เกิดพยายามทำความเพียร    ประคองจิตตั้งใจมั่นเพื่อ
35,0039,012,ให้กุศลธรรมที่เกิดแล้วคงอยู่ไม่เลือนหายไป   ให้ภิยโยภาพไพบูลเจริญเต็มที่
35,0039,013,ภิกษุทั้งหลาย  นี้แล  สัมมัปปธาน  ๔.
35,0039,014,<B>ภิกษุเหล่านั้นมีความเพียรชอบย่อม
35,0039,015,ครอบงำเสียได้ซึ่งแดนมาร  ภิกษุเหล่านั้น
35,0039,016,เป็นผู้อันกิเลสไม่อาศัย แล้วพ้นภัย คือ เกิด
35,0039,017,ตายแล้ว  ถึงฝั่ง  (คือพระนิพพาน)   ภิกษุ
35,0039,018,เหล่านั้นสบายใจ       ชนะมารกับทั้งพล-
35,0039,019,พาหนะมารแล้ว  ภิกษุเหล่านั้นเป็นผู้ไม่
35,0039,020,หวั่นไหว        ล่วงเสียซึ่งมารและพลมาร
35,0039,021,ทั้งปวง   ถึงซึ่งความสุข.</B>
35,0039,022,<I>จบปธานสูตรที่ ๓</I>