Book,Page,LineNumber,Text
38,0014,001,พ. ดูก่อนอานนท์     ภิกษุในธรรมวินัยนี้      เป็นผู้มีความสำคัญ 
38,0014,002,อย่างนี้ว่า   นั่นสงบ    นั่นประณีต    คือ  ความระงับสังขารทั้งปวง   ความ
38,0014,003,สละคืนอุปธิกิเลสทั้งปวง  ความสิ้นแห่งตัณหา  ความปราศจากความกำหนัด
38,0014,004,ความดับ   นิพพาน  ดังนี้   ดูก่อนอานนท์   ตนไม่พึงมีความสำคัญในปฐวี-
38,0014,005,ธาตุว่าเป็นปฐวีธาตุเป็นอารมณ์    ไม่พึงมีความสำคัญในอาโปธาตุว่าเป็น
38,0014,006,อาโปธาตุเป็นอารมณ์...   ไม่พึงมีความสำคัญในโลกหน้าว่าเป็นโลกหน้า
38,0014,007,เป็นอารมณ์   ก็แต่ว่าพึงเป็นผู้มีสัญญา  การได้สมาธิเห็นปานนั้น   พึงมีแก่
38,0014,008,ภิกษุได้อย่างนี้แล.
38,0014,009,จบสมาธิสูตรที่ ๖
38,0014,010,<H3>๗. สาริปุตตสูตร</H3>
38,0014,011,<H4>ว่าด้วยไม่พึงสำคัญปฐวีธาตุว่าเป็นปฐวีธาตุเป็นต้น</H4>
38,0014,012,[๗]   ครั้งนั้นแล  ท่านพระอานนท์ได้เข้าไปหาท่านพระสารีบุตรถึง
38,0014,013,ที่อยู่ ได้ปราศรัยกับท่านพระสารีบุตร  ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึง
38,0014,014,กันไปแล้ว  นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง  ครั้นแล้วได้ถามท่านพระสารีบุตรว่า
38,0014,015,ดูก่อนท่านสารีบุตรผู้มีอายุ        ตนไม่พึงมีความสำคัญในปฐวีธาตุว่าเป็น
38,0014,016,ปฐวีธาตุเป็นอารมณ์   ไม่พึงมีความสำคัญในอาโปธาตุว่าเป็นอาโปธาตุเป็น
38,0014,017,อารมณ์...     ไม่พึงมีความสำคัญในโลกหน้าว่าเป็นโลกหน้าเป็นอารมณ์
38,0014,018,ก็แต่ว่าพึงเป็นผู้มีสัญญา  การได้สมาธิเห็นปานนั้น  พึงมีแก่ภิกษุหรือหนอ.
38,0014,019,ท่านพระสารีบุตรกล่าวว่า    ดูก่อนท่านอานนท์   ตนไม่พึงมีความ
38,0014,020,สำคัญในปฐวีธาตุว่าเป็นปฐวีธาตุเป็นอารมณ์  ฯลฯ    ไม่พึงมีความสำคัญ
38,0014,021,ในโลกหน้าว่าเป็นโลกหน้าเป็นอารมณ์    ก็แต่ว่าพึงเป็นผู้มีสัญญา   การได้