Book,Page,LineNumber,Text
38,0017,001,ไม่ได้ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ    ปัญญาวิมุตติ   อันหาอาสวะมิได้   เพราะอาสวะ
38,0017,002,ทั้งหลายสิ้นไป    ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบันเข้าถึงอยู่อย่างนี้    เธอชื่อว่า 
38,0017,003,เป็นผู้ไม่บริบูรณ์ด้วยองค์นั้น    เธอพึงบำเพ็ญองค์นั้นให้บริบูรณ์ด้วยคิดว่า
38,0017,004,ไฉนหนอเราพึงเป็นผู้มีศรัทธา   มีศีล  เป็นพหูสูต   เป็นธรรมกถึก   เข้าสู่
38,0017,005,บริษัทได้  แกล้วกล้าแสดงธรรมแก่บริษัท  ทรงวินัย  อยู่ป่าเป็นวัตร  อยู่ใน
38,0017,006,เสนาสนะอันสงัด   ได้ตามความปรารถนา  ได้โดยไม่ยาก  ได้โดยไม่ลำบาก
38,0017,007,ซึ่งฌาน ๔  อันมีในจิตยิ่ง  เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน   กระทำให้แจ้ง
38,0017,008,ซึ่งเจโตวิมุตติ   ปัญญาวิมุตติ  อันหาอาสวะมิได้  เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป
38,0017,009,ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบันเข้าถึงอยู่   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เมื่อใดแล
38,0017,010,ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา  มีศีล...  กระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ   ปัญญาวิมุตติ
38,0017,011,อันหาอาสวะมิได้   เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป    ด้วยปัญญาอันยิ่งเองใน
38,0017,012,ปัจจุบันเข้าถึงอยู่  เมื่อนั้น  เธอชื่อว่าเป็นผู้บริบูรณ์ด้วยองค์นั้น ๆ   ดูก่อน
38,0017,013,ภิกษุทั้งหลาย   ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม  ๑๐  ประการนี้แล   ย่อมเป็นผู้ก่อ
38,0017,014,ให้เกิดความเลื่อมใสโดยรอบ  และเป็นผู้บริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง.
38,0017,015,จบสัทธาสูตรที่    ๘
38,0017,016,<H3>๙. สันตสูตร</H3>
38,0017,017,<H4>ว่าด้วยภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม  ๑๐</H4>
38,0017,018,<H4>ย่อมก่อให้เกิดความเลื่อมใสโดยรอบ</H4>
38,0017,019,[๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา  แต่ไม่มีศีล  เป็นผู้มีศีล
38,0017,020,แต่ไม่เป็นพหูสูต  เป็นพหูสูต  แต่ไม่เป็นธรรมกถึก  เป็นธรรมกถึก  แต่
38,0017,021,ไม่เข้าสู่บริษัท  เข้าสู่บริษัทได้  แต่ไม่แกล้วกล้าแสดงธรรมแก่บริษัท  เป็นผู้