Book,Page,LineNumber,Text
39,0037,001,๒. วิสํวาทนจิตฺตํ จิตคิดจะพูดเท็จ
39,0037,002,๓. วายาโม พยายาม เกิดแต่จิตนั้น
39,0037,003,๔. ปรวิสํวาทนํ พูดเท็จต่อคนอื่น และเขารู้เรื่องเท็จ
39,0037,004,สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐาน ก็มีองค์ ๔ คือ
39,0037,005,๑. สุราทีนํ อญฺตรํ ของมึนเมามีสุราเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่ง
39,0037,006,๒. มทนียปาตุกมฺยตาจิตฺตํ จิตคิดอยากจะดื่มจองมึนเมา
39,0037,007,๓. ตชฺชํ วายามํ อาปชฺชติ ความพยายามเกิดแต่จิตนั้น
39,0037,008,๔. ปีเต จ ปวิสติ ดื่มเข้าไปในลำคอ
39,0037,009,ในข้อนี้ พึงทราบวินิจฉัย แม้โดยองค์ ด้วยประการดังกล่าวมาฉะนี้.
39,0037,010,เมื่อว่าโดยสมุฏฐาน ในข้อนี้ ปาณาติบาต อทินนาทานและมุสาวาท
39,0037,011,มีสมุฏฐาน ๓ คือ ๑. กายจิต ๒. วาจาจิต ๓. กายวาจาจิต. อพรหมจรรย์
39,0037,012,มีสมุฏฐานเดียว คือกายจิต. สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานมี ๒ สมุฏฐาน ศีลกาย
39,0037,013,และกายจิต ในข้อนี้ พึงทราบวินิจฉัย โดยสมุฏฐานด้วยประการดังกล่าวมา
39,0037,014,ฉะนี้.
39,0037,015,เมื่อว่าโดยเวทนา ในข้อนี้ ปาณาติบาต ประกอบด้วยทุกขเวทนา.
39,0037,016,อทินนาทาน ประกอบด้วยเวทนา ๓ อย่างใดอย่างหนึ่ง มุสาวาทก็เหมือนกัน
39,0037,017,อีกสองสิกขาบท ประกอบด้วยสุขเวทนา และอทุกขมสุขเวทนา ในข้อนี้ พึง
39,0037,018,ทราบวินิจฉัย แม้โดยเวทนา ด้วยประการดังกล่าวมาฉะนี้.
39,0037,019,เมื่อว่าโดยมูล ในข้อนี้ ปาณาติบาต มีโทสะและโมหะเป็นมูล
39,0037,020,อทินนาทานและมุสาวาท มีโลภะและโมหะเป็นมูลบ้าง มีโทสะและโมหะเป็น
39,0037,021,มูลบ้าง. อีก ๒ สิกขาบทนอกนี้มีโลภะและโมหะเป็นมูล ในข้อนี้ พึงทราบ
39,0037,022,วินิจฉัยโดยมูล ด้วยประการดังกล่าวมาฉะนี้.