Book,Page,LineNumber,Text
40,0026,001,
สามเณรถึงศีลวิบัติเพราะเสียงหญิง
40,0026,002,สามเณรพาพระเถระด้วยปลายไม้เท้าไปอยู่ ถึงบ้านที่พระเถระ
40,0026,003,เคยอาศัยเมืองชื่อสังกัฏฐะ อยู่แล้วในคงระหว่างทาง. เธอได้ยินเสียงขับ
40,0026,004,ของหญิงคนหนึ่ง ผู้ออกจากบ้านนั้นแล้ว ขับพลางเที่ยวเก็บฟืนพลาง
40,0026,005,อยู่ในป่า ถือนิมิตในเสียงแล้ว.
40,0026,006,จริงอยู่ ไม่มีเสียงอื่น ชื่อว่าสามารถแผ่ไปทั่วสรีระของบุรุษทั้งหลาย
40,0026,007,"ตั้งอยู่ เหมือนเสียงหญิง, เหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ""ภิกษุ"
40,0026,008,ทั้งหลาย เราไม่เห็นเสียงอื่นแม้สักอย่าง อันจะยึดจิตของบุรุษตั้งอยู่
40,0026,009,"เหมือนเสียงหญิง นะภิกษุทั้งหลาย."" "
40,0026,010,สามเณรถือนิมิตในเสียงนั้นแล้ว ปล่อยปลายไม้เท้าเสียแล้ว
40,0026,011,"กล่าวว่า ""ท่านขอรับ ขอท่านรออยู่ก่อน, กิจของกระผมมี"" ดังนี้แล้ว"
40,0026,012,ไปสู่สำนักของหญิงนั้น. นางเห็นเธอแล้วได้หยุดนิ่ง. เธอถึงศีลวิบัติกับ
40,0026,013,"นางแล้ว. พระเถระคิดว่า ""เราได้ยินเสียงขับอันหนึ่งแล้วเดี๋ยวนี้เอง,"
40,0026,014,"ก็แล เสียงนั้นคงเป็นเสียงหญิง ถึงสามเณรก็ชักช้าอยู่, เธอจักถึงศีลวิบัติ"
40,0026,015,"เสียแน่แล้ว."" ฝ่ายสามเณรนั้น ทำกิจของตนสำเร็จแล้วมาพูดว่า ""เรา"
40,0026,016,ทั้งหลายไปกันเถิด ขอรับ.
40,0026,017,"ขณะนั้น พระเถระถามเธอว่า ""สามเณร เธอกลายเป็นคนชั่วเสีย"
40,0026,018,แล้วหรือ ? เธอนิ่งเสีย แม้พระเถระถามซ้ำก็ไม่พูดอะไร ๆ.
40,0026,019,พระเถระไม่ยอมให้สามเณรคบ
40,0026,020,"ลำดับนั้น พระเถระกล่าวกะเธอว่า "" ธุระด้วยการที่คนชั่วเช่น"
40,0026,021,"เธอจับปลายไม้เท้าของเรา ไม่ต้องมี."" เธอถึงซึ่งความสังเวชแล้ว"