Book,Page,LineNumber,Text 40,0028,001,คร่ำครวญ แล่นเข้าราวป่า ได้หลีกไป ด้วยประการนั้นแล. 40,0028,002,

อาสนะท้าวสักกะร้อน

40,0028,003,ด้วยเดชแห่งศีลแม้ของพระเถระ (ในขณะนั้น) บัณฑุกัมพล- 40,0028,004,สิลาอาสน์ ของท้าวสักกเทวราช ยาว ๖๐ โยชน์ กว้าง ๕๐ โยชน์ 40,0028,005,หนา ๑๕ โยชน์ มีสีดุจดอกชัยพฤกษ์ มีปกติยุบลงในเวลาประทับนั่งและ 40,0028,006,ฟูขึ้นในเวลาเสด็จลุกขึ้น แสดงอาการร้อนแล้ว. 40,0028,007,"ท้าวสักกเทวราช ทรงดำริว่า ""ใครหนอแล ใคร่จะยังเราให้" 40,0028,008,"เคลื่อนจากสถาน"" ดังนี้แล้ว ทรงเล็งลงมา ได้ทอดพระเนตรเห็น" 40,0028,009,พระเถระด้วยทิพยจักษุ. 40,0028,010,เหตุนั้น พระโบราณาจารย์ทั้งหลาย จึงกล่าวว่า 40,0028,011,"""ท้าวสหัสเนตร ผู้เป็นเจ้าแห่งเทวดา ส่องทิพย-" 40,0028,012,จักษุ (ทรงทราบว่า) พระปาลเถระองค์นี้ ติเตียน 40,0028,013,"คนบาป ชำระเครื่องเลี้ยงชีพให้บริสุทธิ์แล้ว, ท้าว" 40,0028,014,สหัสเนตร ผู้เป็นเจ้าแห่งเทวดา ส่องทิพยจักษุ 40,0028,015,(ทรงทราบว่า) พระปาลเถระ องค์นี้หนักในธรรม 40,0028,016,"ยินดีในศาสนา นั่งอยู่แล้ว.""" 40,0028,017,"ขณะนั้น ท้าวเธอได้ทรงพระดำริว่า ""ถ้าเราจักไม่ไปสู่สำนักของ" 40,0028,018,"พระผู้เป็นเจ้า ผู้ติเตียนคนบาป หนักในธรรม เห็นปานนั้น, ศีรษะของ" 40,0028,019,"เราพึงแตก ๗ เสียง; เราจักไปสู่สำนักของท่าน,"" (ครั้นทรงพระดำริ" 40,0028,020,ฉะนี้แล้ว ก็เสด็จไป).