Book,Page,LineNumber,Text
40,0044,001,<H3>เทพบุตรกับพราหมณ์โต้วาทะกัน</H3>
40,0044,002,"พราหมณ์เห็นเขาแล้ว  จึงคิดว่า   ""เราร้องไห้เพราะโศกถึงบุตร"
40,0044,003,"ก่อน,    ก็มาณพนั่น     ร้องไห้ต้องการอะไรเล่า ?   เราจะถามเขาดู""   ดังนี้ "
40,0044,004,แล้ว   เมื่อจะถาม   ได้กล่าวคาถานี้ว่า
40,0044,005,"<B>""ท่านตกแต่งแล้ว  เหมือนมัฏฐกุณฑลี  มีภาระ"
40,0044,006,"คือระเบียบดอกไม้  มีตัวฟุ้งด้วยจันทน์เหลือง,"
40,0044,007,"กอดแขนทั้งสองคร่ำครวญอยู่   ในกลางป่าช้า,"
40,0044,008,"ท่านเป็นทุกข์อะไรหรือ ?""</B>"
40,0044,009,มาณพกล่าวว่า
40,0044,010,"<B>""เรือนรถ   ทำด้วยทองคำ  ผุดผ่อง   เกิดขึ้นแล้ว"
40,0044,011,"แก่ข้าพเจ้า,  ข้าพเจ้าหาคู่ล้อของมันยังไม่ได้              		"
40,0044,012,"ข้าพเจ้าจักยอมเสียชีวิต   เพราะความทุกข์นั้น.""</B> 		"
40,0044,013,ทีนั้น  พราหมณ์ได้พูดกะเขาว่า
40,0044,014,"<B>""พ่อมาณพผู้เจริญ    คู่ล้อของมันนั้น  จะทำ"
40,0044,015,ด้วยทองคำก็ตาม    ทำด้วยแก้วก็ตาม    ทำด้วย
40,0044,016,โลหะก็ตาม     ทำด้วยเงินก็ตาม     ท่านจงบอ
40,0044,017,"ข้าพเจ้าเถิด,      ข้าพเจ้าจะรับประกันให้ท่านได้"
40,0044,018,"คู่ล้อ (ของมัน).""</B>"
40,0044,019,"มาณพได้ฟังคำนั้น   คิดว่า  ""  พราหมณ์ผู้นี้  ไม่ทำยาให้แก่บุตร"
40,0044,020,แล้ว    ครั้นมาเห็นเรารูปร่างคล้ายบุตร   ร้องไห้อยู่   ยังพูดว่า   'เราจะ
40,0044,021,"ทำล้อรถซึ่งทำด้วยทองคำเป็นต้นให้,  ช่างเถิด    เราจักแกล้งแกเล่น"""