Book,Page,LineNumber,Text
40,0048,001,"""เมื่อท่านให้ทานน้อยหรือมาก ในเรือนของ"
40,0048,002,ตน หรือรักษาอุโบสถกรรมเช่นนั้นอยู่ ข้าพเจ้า
40,0048,003,"ไม่เห็น, ท่านไปเทวโลกได้เพราะกรรมอะไร ?"""
40,0048,004,มาณพได้กล่าวว่า
40,0048,005,"""ข้าพเจ้ามีโรค เจ็บลำบาก มีการระส่ำ"
40,0048,006,"ระสายอยู่ในเรือนของตน, ได้เห็นพระพุทธเจ้า"
40,0048,007,ผู้ปราศจากกิเลสธุลี ข้ามความสงสัยเสียได้
40,0048,008,"เสด็จไปดี มีพระปัญญาไม่ทราม, ข้าพเจ้านั้น"
40,0048,009,มีใจเบิกบานแล้ว มีจิตเลื่อมใสแล้ว ได้ถวาย
40,0048,010,อัญชลีแด่พระตถาคตเจ้า. ข้าพเจ้าได้ทำกุศล-
40,0048,011,กรรมนั้นแล้ว จึงได้ถึงความเป็นเพื่อนของเหล่า
40,0048,012,"ไตรทศ (เทพดา)."""
40,0048,013,พราหมณ์ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ
40,0048,014,"เมื่อมาณพนั้น กำลังพูดพร่ำอยู่นั่นเทียว, สรีระทั้งสิ้นของ"
40,0048,015,พราหมณ์ก็เต็มแล้วด้วยปีติ. เขาเมื่อจะประกาศปีตินั้น จึงกล่าวว่า
40,0048,016,"""น่าอัศจรรย์หนอ น่าประหลาดหนอ วิบาก"
40,0048,017,ของการทำอัญชลีนี้ เป็นไปได้เช่นนี้ แม้
40,0048,018,ข้าพเจ้า มีใจเบิกบานแล้ว มีจิตเลื่อมใสแล้ว
40,0048,019,"ถึงพระพุทธเจ้าว่า เป็นสรณะในวันนี้แล."" "