Book,Page,LineNumber,Text 41,0019,001,แต่กัปปกดาบสนั้น ไม่ไปสำนักของพวกดาบสนอกนี้ คอยฟังข่าว๑ 41,0019,002,ของอาจารย์อยู่ในที่ไม่ไกลนัก. 41,0019,003,ในกาลต่อมาเมื่ออาจารย์คิดถึงพวกอันเตวาสิก โรคในท้องก็เกิดขึ้น 41,0019,004,พระราชารับสั่งให้แพทย์เยียวยา. โรคก็ไม่สงบได้. พระดาบสจึง 41,0019,005,"ทูลว่า "" มหาบพิตร พระองค์ทรงพระประสงค์จะให้โรคของอาตมภาพ" 41,0019,006,"สงบหรือ ?""" 41,0019,007,"พระราชา ข้าแต่ท่านผู้เจริญ หากว่าข้าพเจ้าอาจ, ก็พึงทำความ" 41,0019,008,ผาสุกแก่ท่าน เดี๋ยวนี้แหละ. 41,0019,009,ดาบส. มหาบพิตร หากว่า พระองค์ทรงปรารถนาความสุขแก่ 41,0019,010,"อาตมภาพไซร้, โปรดส่งอาตมภาพไปสำนักพวกอันเตวาสิกเถิด." 41,0019,011,"พระราชาทรงรับว่า ""ดีล่ะ ขอรับ"" แล้วให้ดาบสนั้นนอน" 41,0019,012,บนเตียงน้อย ทรงส่งอำมาตย์ (ไป) ๔ นาย มีนารทอำมาตย์เป็น 41,0019,013,"หัวหน้า ด้วยรับสั่งว่า ""พวกท่านทราบข้าวของพระผู้เป็นเจ้าของเรา" 41,0019,014,"แล้ว พึงส่งข่าวถึงเรานะ.""" 41,0019,015,กัปปกอันเตวาสิก ทราบว่าอาจารย์มา ก็ทำการต้อนรับ เมื่ออาจารย์ 41,0019,016,"กล่าวว่า ""พวกนอกนี้ไปอยู่ที่ไหนกัน ? "" จึงเรียนว่า "" ทราบว่าอยู่" 41,0019,017,"ที่โน้น.""" 41,0019,018,อันเตวาสิกแม้เหล่านั้น ทราบว่าอาจารย์มาแล้ว (มา) ประชุม 41,0019,019,กัน ณ ที่นั้นนั่นแล ถวายน้ำร้อนแล้ว ได้ถวายผลาผลแก่อาจารย์. 41,0019,020,โรคสงบแล้วในขณะนั้นเอง. พระดาบสนั้น มีวรรณะประดุจทองคำโดย 41,0019,021,๒-๓ วันเท่านั้น.