Book,Page,LineNumber,Text
41,0029,001,"มัลละชื่อพันธุละ.""    ได้แจ้งเรื่องนั้นแก่เจ้ามหาลิ. "
41,0029,002,"เจ้ามหาลิตรัสว่า     ""พวกท่านอย่าเสด็จไป,    เพราะเจ้าพันธุละนั้น"
41,0029,003,"จักฆ่าพวกท่านทั้งหมด.""  แม้เจ้าลิจฉวีเหล่านั้นก็ยังตรัสว่า  ""พวกข้าพเจ้า"
41,0029,004,"จักไปให้ได้.""  เจ้ามหาลิ  ตรัสว่า   "" ถ้ากระนั้น   พวกท่านทรงเห็นที่ ๆ"
41,0029,005,ล้อรถจมลงไปสู่แผ่นดินจนถึงดุมแล้ว     ก็พึงเสด็จกลับ;     เมื่อไม่กลับแต่
41,0029,006,"นั้น   จักได้ยินเสียงราวกับสายอสนีบาตข้างหน้า,   พึงเสด็จกลับจากที่นั้น;"
41,0029,007,"เมื่อไม่กลับแต่นั้น  จักเห็นช่องในแอกรถของพวกท่าน,   พึงกลับแต่ที่นั้น"
41,0029,008,"ทีเดียว,    อย่าได้เสด็จไปข้างหน้า   ( เป็นอันขาด )."" "
41,0029,009,เจ้าลิจฉวีเหล่านั้น   ไม่เสด็จกลับตามคำของเจ้ามหาลิ  พากันติดตาม
41,0029,010,"พันธุละเรื่อยไป.   นางมัลลิกาเห็นแล้ว    จึงกล่าวว่า   ""นาย    รถทั้งหลาย"
41,0029,011,"ย่อมปรากฏ."""
41,0029,012,"พันธุละกล่าวว่า   ""ถ้ากระนั้น    ในเวลารถปรากฏเป็นต้นเดียวกัน"
41,0029,013,"ทีเดียว   เจ้าพึงบอก."""
41,0029,014,ในกาลเมื่อรถทั้งหมดปรากฏดุจเป็นต้นเดียวกัน       นางจึงบอกว่า
41,0029,015,"""นาย   งอนรถปรากฏเป็นต้นเดียวกันทีเดียว.""  "
41,0029,016,"พันธุละกล่าวว่า   "" ถ้ากระนั้น   เจ้าจงจับเชือกเหล่านี้ ""    แล้วให้"
41,0029,017,เชือกแก่นาง    ยืนตรงอยู่บนรถ    โก่งธนูขึ้น.    ล้อรถจมลงไปสู่แผ่นดิน
41,0029,018,ถึงดุม.   เจ้าลิจฉวีทรงเห็นที่นั้นแล้ว   ก็ยังไม่เสด็จไป.   เจ้าพันธุละนอกนี้ 
41,0029,019,ไปได้หน่อยหนึ่งก็ดีดสายธนู.     เสียงสายธนูนั้นได้เป็นประหนึ่งอสนีบาต.
41,0029,020,"เจ้าลิจฉวีเหล่านั้นก็ยังไม่เสด็จกลับแม้จากที่นั้น,   ยังเสด็จติดตามไปอยู่นั่น"
41,0029,021,แล.