Book,Page,LineNumber,Text 41,0033,001,"""ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย ในโลกนี้ ไม่มีนิมิต" 41,0033,002,"ใคร ๆ ก็รู้ไม่ได้ ทั้งฝืดเคือง ทั้งน้อย, และชีวิตนั้น " 41,0033,003,"ซ้ำประกอบด้วยทุกข์.""" 41,0033,004,แสดงธรรมเสร็จแล้ว ลุกจากอาสนะ ได้ไปวิหารแล้ว. 41,0033,005,ฝ่ายนางมัลลิกาให้เรียกบุตรสะใภ้ทั้ง ๓๒ คนมาแล้ว สั่งสอนว่า 41,0033,006,"""สามีของพวกเธอไม่มีความผิด ได้รับผลกรรมในชาติก่อนของตน, เธอ" 41,0033,007,"ทั้งหลายอย่าเศร้าโศก อย่าปริเทวนาการ, อย่าทำการผูกใจแค้นเบื้องบน" 41,0033,008,"พระราชา.""" 41,0033,009,จารบุรุษของพระราชา ฟังถ้อยคำนั้นแล้ว กราบทูลความที่ชน 41,0033,010,เหล่านั้นไม่มีโทษแด่พระราชา. พระราชาทรงถึงความสลดพระหฤทัยเสด็จ 41,0033,011,ไปนิเวศน์ของนางมัลลิกานั้น ให้นางมัลลิกาและหญิงสะใภ้ของนางอดโทษ 41,0033,012,"แล้วได้พระราชทานพรแก่นางมัลลิกา. นางกราบทูลว่า ""พรจงเป็นพร" 41,0033,013,"อันหม่อมฉันรับไว้เถิด"" เมื่อพระราชานั้นเสด็จไปแล้ว, ถวายภัตเพื่อผู้" 41,0033,014,"ตาย อาบน้ำแล้ว เข้าเฝ้าพระราชา ทูลว่า ""ขอเดชะ พระองค์พระ-" 41,0033,015,"ราชทานพรแก่หม่อมฉันแล้ว, อนึ่ง หม่อมฉันไม่มีความต้องการด้วยของ" 41,0033,016,"อื่น, ขอพระองค์จงทรงอนุญาตให้ลูกสะใภ้ ๓๒ คนของหม่อมฉัน และ" 41,0033,017,"ตัวหม่อมฉัน กลับไปเรือนแห่งตระกูลเถิด.""" 41,0033,018,พระราชาทรงรับแล้ว. นางมัลลิกาส่งหญิงสะใภ้ ๓๒ คนไปสู่ตระกูล 41,0033,019,ของตน ๆ ด้วยตนเอง. ส่วนนางได้ไปสู่เรือนแห่งตระกูลของตนใน 41,0033,020,กุสินารานคร. 41,0033,021,ฝ่ายพระราชา ได้พระราชทานตำแหน่งเสนาบดีแก่ทีฆการายนะผู้ 41,0033,022,ซึ่งเป็นหลานพันธุลเสนาบดี.