Book,Page,LineNumber,Text
43,0013,001,<H1>๒. เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง  [๑๘๓]</H1>  
43,0013,002,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2> 
43,0013,003,พระศาสดา  เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน      ทรงปรารภพราหมณ์
43,0013,004,"คนใดคนหนึ่ง      ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า   <B>""อนุปุพฺเพน  เมธาวี""</B>"
43,0013,005,เป็นต้น.
43,0013,006,<H2>พราหมณ์ทำความเกื้อกูลแก่ภิกษุ</H2>
43,0013,007,"ดังได้สดับมา   วันหนึ่ง  พราหมณ์นั้นออกไปแต่เช้าตรู่,  ได้ยืนแลดู"
43,0013,008,พวกภิกษุห่มจีวร  ในที่เป็นที่ห่มจีวรของพวกภิกษุ.   ก็ที่นั้นมีหญ้างอกขึ้น
43,0013,009,"แล้ว.   ต่อมาภิกษุรูปหนึ่งห่มจีวรอยู่,  ชายจีวรเกลือกกลั้วที่หญ้า   เปียกด้วย"
43,0013,010,"หยาดน้ำค้างแล้ว.  พราหมณ์เห็นเหตุนนั้นแล้วคิดว่า   "" เราควรทำที่นี้ให้"
43,0013,011,"ปราศจากหญ้า""  ในวันรุ่งขึ้น   ถือจอบไปถากที่นั้น    ได้ทำให้เป็นที่เช่น"
43,0013,012,มณฑลลาน.
43,0013,013,"แม้ในวันรุ่งขึ้น   เมื่อภิกษุมายังที่นั้น   ห่มจีวรอยู่,     พราหมณ์เห็น"
43,0013,014,ชายจีวรของภิกษุรูปหนึ่ง    ตกไปบนพื้นดินเกลือกกลั้วอยู่ที่ฝุ่น   จึงคิดว่า
43,0013,015,""" เราเกลี่ยทรายลงในที่นี้ควร""   แล้วขนทรายมาเกลี่ยลง."
43,0013,016,<H2>พราหมณ์สร้างมณฑปและศาลา</H2>
43,0013,017,ภายหลังวันหนึ่ง    ในเวลาก่อนภัตได้มีแดดกล้า.     แม้ในกาลนั้น 
43,0013,018,พราหมณ์เห็นเหงื่อไหลออกจากกายของพวกภิกษุผู้กำลังห่มจีวรอยู่    จึงคิด
43,0013,019,"ว่า  ""เราให้สร้างมณฑปในที่นี้ควร""  จึงให้สร้างมณฑปแล้ว."
43,0013,020,รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง  ได้มีฝนพรำแต่เช้าตรู่.   แม้ในกาลนั้น  พราหมณ์
43,0013,021,"แลดูพวกภิกษุอยู่,   เห็นพวกภิกษุมีจีวรเปียก  จึงคิดว่า   "" เราให้สร้างศาลา"