Book,Page,LineNumber,Text 43,0014,001,"ในที่นี้ควร"" จึงให้สร้างศาลาแล้วคิดว่า ""บัดนี้ เราจักทำการฉลองศาลา,"" " 43,0014,002,จึงนิมนต์ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ให้ภิกษุทั้งหลายนั่งทั้งภายใน 43,0014,003,"ทั้งภายนอก ถวายทาน, ในเวลาเสร็จภัตกิจ รับบาตรพระศาสดา เพื่อ" 43,0014,004,ประโยชน์แก่การทรงอนุโมทนา แล้วกราบทูลเรื่องนั้นทั้งหมด จำเดิม 43,0014,005,"ตั้งแต่ต้นว่า "" พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ยืนแลดูอยู่ในที่นี้ ในเวลาที่พวก" 43,0014,006,"ภิกษุห่มจีวร, เห็นเหตุการณ์อย่างนี้ ๆ จึงให้สร้างสิ่งนี้ ๆ ขึ้น.""" 43,0014,007,

พระศาสดาทรงแสดงธรรม

43,0014,008,"พระศาสดาทรงสดับคำของเขาแล้ว ตรัสว่า "" พราหมณ์ ธรรมดา" 43,0014,009,"บัณฑิตทั้งหลายทำกุศลอยู่คราวละน้อย ๆ ทุก ๆ ขณะ, ย่อมนำมลทิน" 43,0014,010,"คืออกุศลของตน ออกโดยลำดับทีเดียว"" ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถา" 43,0014,011,นี้ว่า :- 43,0014,012,๒. อนุปุพฺเพน เมธาวี โถกํ โถกํ ขเณ ขเณ 43,0014,013,กมฺมาโร รชตสฺเสว นิทฺธเม มลมตฺตโน. 43,0014,014,"""ผู้มีปัญญา (ทำกุศลอยู่) คราวละน้อย ๆ ทุก ๆ" 43,0014,015,ขณะ โดยลำดับ พึงกำจัดมลทินของตนได้ เหมือน 43,0014,016,"ช่างทอดปัดเป่าสนิมทองฉะนั้น.""" 43,0014,017,

แก้อรรถ

43,0014,018,"บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อนุปุพฺเพน คือ โดยลำดับ, ผู้ประกอบ" 43,0014,019,ด้วยปัญญาอันรุ่งเรืองในธรรม ชื่อว่า เมธาวี. 43,0014,020,สองบทว่า ขเณ ขเณ ความว่า ทำกุศลอยู่ทุก ๆ โอกาส. 43,0014,021,บาทพระคาถาว่า กมฺมาโร รชตสฺเสว ความว่า บัณฑิตทำกุศล 43,0014,022,"อยู่บ่อย ๆ ชื่อว่าพึงกำจัดมลทิน คือกิเลสมีราคะเป็นต้นของตน, ด้วยว่า"