Book,Page,LineNumber,Text 43,0035,001,

๗. เรื่องอุบาสก ๕ คน [๑๘๘]

43,0035,002,

ข้อความเบื้องต้น

43,0035,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภอุบาสก ๕ คน 43,0035,004,"ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า ""โย ปาณมติมาเปติ"" เป็นต้น." 43,0035,005,

อุบาสกเถียงกันในเรื่องศีล

43,0035,006,ความพิสดารว่า บรรดาอุบาสกเหล่านั้น อุบาสกคนหนึ่งย่อมรักษา 43,0035,007,สิกขาบท คือเจตนาเครื่องงดเว้นจากการยังชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไปอย่าง 43,0035,008,เดียว. (ส่วน) อุบาสกทั้งหลายนอกนี้ ย่อมรักษาสิกขาบททั้งหลายนอกนี้. 43,0035,009,"วันหนึ่ง อุบาสกเหล่านั้นเกิดทุ่มเถียงกันว่า "" เราย่อมทำกรรมที่ทำได้โดย" 43,0035,010,"ยาก. เราย่อมรักษาสิ่งที่รักษาได้โดยยาก"" ไปสู่สำนักของพระศาสดา" 43,0035,011,ถวายบังคมแล้วกราบทูลความนั้น. 43,0035,012,

พระศาสดาทรงตัดสิน

43,0035,013,พระศาสดา ทรงสดับถ้อยคำของอุบาสกเหล่านั้นแล้ว มิได้ทรง 43,0035,014,"กระทำศีลแม้ข้อหนึ่งให้ต่ำต้อย ตรัสว่า ""มีศีลทั้งหมดเป็นของรักษาไว้" 43,0035,015,"โดยยากทั้งนั้น"" ดังนี้แล้ว ได้ทรงภาษิตพระคาถาเหล่านี้ว่า :-" 43,0035,016,๗. โย ปาณมติมาเปติ มุสาวาทญฺจ ภาสติ 43,0035,017,โลเก อทินฺนํ อาทิยติ ปรทารญฺจ คจฺฉติ 43,0035,018,สุราเมรยปานญฺจ โย นโร อนุยุญฺชติ 43,0035,019,อิเธวเมโส โลกสฺมึ มูลํ ขนติ อตฺตโน. 43,0035,020,เอวํ โภ ปุริส ชานาหิ ปาปธมฺมา อสญฺตา 43,0035,021,มา ตํ โลโภ อธมฺโม จ จิรํ ทุกฺขาย รนฺธยุํ.