Book,Page,LineNumber,Text
43,0044,001,"ผู้บอกฤกษ์สิ้น ๕๐๐ ชาติโดยลำดับ, ถึงบัดนี้ แม้ในวันนี้ก็ยังแหงน "
43,0044,002,(หน้า) ดูอากาศอยู่ ด้วยสามารถแห่งความประพฤติที่ตนได้เคยประพฤติ
43,0044,003,มาแล้ว ในกาลก่อนนั่นเทียว. เสียงของเราย่อมไม่เข้าหูของเขา.
43,0044,004,ส่วนพราหมณ์ผู้ฟังธรรมโดยความเคารพนั่น เกิดเป็นพราหมณ์ผู้
43,0044,005,"ท่องมนต์๑ ถึงฝั่งแห่งเวท ๓ สิ้น ๕๐๐ ชาติโดยลำดับ, ถึงบัดนี้ ก็ย่อมฟัง"
43,0044,006,ธรรมโดยเคารพ เป็นดังเทียบเคียงมนต์อยู่.
43,0044,007,อานนท์. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระธรรมเทศนาของพระองค์
43,0044,008,ย่อมแทรกอวัยวะทั้งหลาย มีผิวเป็นต้น (เข้า) ไปจดเยื่อกระดูกตั้งอยู่;
43,0044,009,เพราะเหตุไร อุบาสกเหล่านี้แม้เมื่อพระองค์ทรงแสดงธรรมอยู่ จึงไม่ฟัง
43,0044,010,โดยเคารพ ?
43,0044,011,พระศาสดา. อานนท์ เธอเห็นจะทำความสำคัญว่า ' ธรรมของเรา
43,0044,012,อันบุคคลพึงฟังได้โดยง่ายกระมัง ? '
43,0044,013,อานนท์. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็ธรรม (ของพระองค์) อัน
43,0044,014,บุคคลพึงฟังได้โดยยากหรือ ?
43,0044,015,พระศาสดา. ถูกแล้ว อานนท์.
43,0044,016,อานนท์. เพราะเหตุไร ? พระเจ้าข้า.
43,0044,017,พระศาสดา. อานนท์ บทว่า ' พุทฺโธ ' ก็ดี ' ธมฺโม ' ก็ดี ' สงฺโฆ '
43,0044,018,ก็ดี อันสัตว์เหล่านั้นไม่เคยสดับแล้ว ในแสนกัลป์ แม้เป็นอเนก: เพราะ-
43,0044,019,ฉะนั้น สัตว์เหล่านั้นจึงไม่สามารถฟังธรรมนี้ได้: แต่ในสงสารมีที่สุดอัน
43,0044,020,ใคร ๆ ตามรู้ไม่ได้ สัตว์เหล่านั้นฟังดิรัจฉานกถามีอย่างต่าง ๆ นั่นแล มา