Book,Page,LineNumber,Text
43,0045,001,แล้ว: เพราะฉะนั้น สัตว์เหล่านี้จึงเที่ยวขับร้องฟ้อนรำอยู่ในที่ทั้งหลาย
43,0045,002,มีโรงดื่มสุราและสนามเป็นที่เล่นเป็นต้น . จึงไม่สามารถจะฟังธรรมได้.
43,0045,003,อานนท์. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อุบาสกทั้งหลายนั่น อาศัยอะไร
43,0045,004,จึงไม่สามารถ ?
43,0045,005,"ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสแก่พระอานนท์ว่า "" อานนท์ อุบาสก"
43,0045,006,เหล่านั้น อาศัยราคะ อาศัยโทสะ อาศัยโมหะ อาศัยตัณหา จึงไม่สามารถ:
43,0045,007,"ชื่อว่าไฟ เช่นกับด้วยไฟคือราคะไม่มี, ไฟใดไม่แสดงแม้ซึ่งเถ้า ย่อมไหม้"
43,0045,008,สัตว์ทั้งหลาย; แท้จริง แม้ไฟซึ่งยังกัลป์ให้พินาศ ที่อาศัยความปรากฏ
43,0045,009,แห่งอาทิตย์ ๗ ดวงบังเกิดขึ้น ย่อมไหม้โลก ไม่ให้วัตถุไร ๆ เหลืออยู่เลย
43,0045,010,"ก็จริง, ถึงกระนั้น ไฟนั้นย่อมไหม้ในบางคราวเท่านั้น; ชื่อว่ากาลที่ไฟคือ"
43,0045,011,ราคะจะไม่ไหม้ ย่อมไม่มี: เพราะฉะนั้น ชื่อว่าไฟเสมอด้วยราคะก็ดี ชื่อว่า
43,0045,012,ผู้จับเสมอด้วยโทสะก็ดี ชื่อว่าข่ายเสมอด้วยโมหะก็ดี ชื่อว่าแม่น้ำเสมอ
43,0045,013,"ด้วยตัณหาก็ดี ไม่มี"" ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-"
43,0045,014,๙. นตฺถิ ราคสโม อคฺคิ นตฺถิ โทสสโม คโห
43,0045,015,นตฺถิ โมหสมํ ชาลํ นตฺถิ ตณฺหาสมา นที.
43,0045,016,"""ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี, ผู้จับเสมอด้วยโมหะ"
43,0045,017,"ไม่มี, ข่ายเสมอด้วยโมหะ ไม่มี. แม่น้ำเสมอด้วย"
43,0045,018,"ตัณหา ไม่มี."""
43,0045,019,แก้อรรถ
43,0045,020,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ราคสโม ความว่า ชื่อว่าไฟเสมอด้วย
43,0045,021,ราคะ ย่อมไม่มี ด้วยสามารถแห่งอันไม่แสดงอะไร ๆ เช่นควันเป็นต้น
43,0045,022,ตั้งขึ้นเผาภายในนั่นเอง. บทว่า โทสสโม ความว่า ผู้จับทั้งหลาย มีผู้