Book,Page,LineNumber,Text
43,0046,001,จับคือยักษ์   ผู้จับคืองูเหลือม   และผู้จับคือจระเข้เป็นต้น  ย่อมสามารถจับ  
43,0046,002,"ได้ในอัตภาพเดียวเท่านั้น,    แต่ผู้จับคือโทสะ   ย่อมจับโดยส่วนเดียวทีเดียว"
43,0046,003,เพราะฉะนั้น  ชื่อว่าผู้จับเสมอด้วยโทสะย่อมไม่มี.
43,0046,004,สองบทว่า  <B>โมหสมํ  ชาลํ</B> ความว่า ก็ชื่อว่าข่ายเสมอด้วยโมหะ ย่อม
43,0046,005,ไม่มี   เพราะอรรถว่ารึงรัดและรวบรัดไว้.
43,0046,006,บทว่า  <B>ตณฺหาสมา</B>  ความว่า เวลาเต็มก็ดี  เวลาพร่องก็ดี  เวลาแห้ง
43,0046,007,"ก็ดี   ของแม่น้ำทั้งหลาย    มีแม่น้ำคงคาเป็นต้น    ย่อมปรากฏ,  แต่เวลาเต็ม"
43,0046,008,"หรือเวลาแห้งแห่งตัณหา     ย่อมไม่มี,     ความพร่องอย่างเดียวย่อมปรากฏ"
43,0046,009,เป็นนิตย์   เพราะฉะนั้น    ชื่อว่าแม่น้ำเสมอด้วยตัณหา   ย่อมไม่มี   เพราะ
43,0046,010,อรรถว่าให้เต็มได้โดยยาก. 
43,0046,011,ในกาลจบเทศนา    อุบาสกผู้ฟังธรรมอยู่โดยเคารพนั้น    ตั้งอยู่ใน
43,0046,012,โสดาปัตติผลแล้ว.    พระธรรมเทศนาได้มีประโยชน์แม้แก่ชนผู้ประชุมกัน
43,0046,013,แล้ว   ดังนี้แล.
43,0046,014,<I>เรื่องอุบาสก  ๕  คน  จบ.</I>