Book,Page,LineNumber,Text
45,0022,001,<B>ภคธรรม   ทรงคายภาคธรรม.</B>
45,0022,002,อัน<B>พระผู้มีพระภาคเจ้า</B>พระองค์นั้น.
45,0022,003,<H1>ความหมายของ  อรหํ</H1>
45,0022,004,บทว่า  <B>อรหตา</B>  ความว่า  <B>อันพระผู้มีพระภาคเจ้า</B>  ผู้ชื่อว่า  เป็น
45,0022,005,พระอรหันต์    เพราะเหตุเหล่านี้คือ    เพราะทรงห่างไกลจากกิเลสทั้งหลาย  ๑
45,0022,006,เพราะทรงทำลายข้าศึกคือกิเลสไม่มีส่วนเหลือ   ๑   เพราะทรงทำลายซี่กำแห่ง
45,0022,007,สังสารจักร ๑    เพราะทรงควรแก่ปัจจัยเป็นต้น   ๑   เพราะไม่มีความลับ ในการ
45,0022,008,ทำบาป  ๑.   นี้คือความย่อในบทนี้    ส่วนความพิสดารพึงทราบตามนัยที่กล่าว
45,0022,009,แล้วในวิสุทธิมรรคเถิด.
45,0022,010,อนึ่ง  ในอธิการนี้พึงทราบวินิจฉัย  ดังต่อไปนี้  ด้วยบทว่า <B>ภควตา</B> นี้ 
45,0022,011,ท่านแสดงถึงความถึงพร้อมด้วยพระรูปกาย      อันไม่สาธารณ์แก่บุคคลอื่น
45,0022,012,ประดับ ด้วยมหาปุริสลักษณะ ๓๒ ประการ อนุพยัญชนะ ๘๐ และพระเกตุมาลา
45,0022,013,มีรัศมีแผ่ไปได้ประมาณ ๑ วา   ของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น    ผู้ชื่อว่าทรงบุญ-
45,0022,014,ลักษณะไว้ตั้ง  ๑๐๐   เพราะทรงมีบุญสมภารที่ทรงสั่งสมไว้หลายอสงไขยกัป
45,0022,015,ด้วยการแสดงว่าพระองค์ทรงคายภาคยธรรมได้แล้ว.  ด้วยบทว่า  <B>อรหตา</B>  นี้
45,0022,016,ท่านแสดงถึงความถึงพร้อมด้วยพระธรรมกายที่เป็นอจินไตย อาทิ พลญาณ ๑๐
45,0022,017,เวสารัชชญาณ   ๔   อสาธารณญาณ  ๖   และอาเวณิกพุทธธรรม   (ธรรมเฉพาะ
45,0022,018,พระพุทธเจ้า) ๑๘    เพราะแสดงการบรรลุสัพพัญญุตญาณมีการสิ้นอาสวะเป็น
45,0022,019,ปทัฏฐาน โดยการแสดงการละกิเลสที่ไม่มีส่วนเหลือด้วยบททั้งสอง ท่านแสดง
45,0022,020,ถึงความที่พระองค์อันนักปราชญ์ชาวโลกนับถือมาก  ๑    ความที่พระองค์อัน
45,0022,021,คฤหัสถ์และบรรพชิตพึงเข้าไปหา  ๑  ความที่พระองค์ทรงสามารถในการบำบัด
45,0022,022,ทุกข์ทางกาย    และทางใจของคฤหัสถ์  และบรรพชิตเหล่านั้น  ผู้เข้าไปหา  ๑