Book,Page,LineNumber,Text
46,0010,001,ในนิทาน  (เหตุเกิด)  ทั้ง ๓ อย่างนั้น     ที่ชื่อว่า  <B>ทูเรนิทาน</B> ได้แก่
46,0010,002,กถาที่กล่าวถึงเรื่องของพระผู้มีพระภาคเจ้า    ตั้งแต่พระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า
46,0010,003,ทีปังกรจนถึงปัจจุบัน
46,0010,004,ที่ชื่อว่า   <B>อวิทูเรนิทาน</B>  ได้แก่  กถาที่กล่าวถึงเรื่องของพระผู้มีพระ-
46,0010,005,ภาคเจ้าตั้งแต่ดุสิตภพจนถึงปัจจุบัน
46,0010,006,ที่ชื่อว่า    <B>สันติเกนิทาน</B>    ได้แก่    กถาที่ปรารภเรื่องของพระผู้มี-
46,0010,007,พระภาคเจ้าตั้งแต่โพธิมณฑลจนถึงปัจจุบัน 
46,0010,008,เพราะในนิทานทั้งสามนั้น    อวิทูเรนิทานและสันติเกนิทาน  จัดเข้าใน
46,0010,009,ทูเรนิทานนั่นเอง    ฉะนั้น      ผู้ศึกษาพึงทราบวิสัชนาในที่นี้โดยพิสดาร   ด้วย
46,0010,010,สามารถแห่งทูเรนิทานเท่านั้น
46,0010,011,ก็การวิสัชนานี้นั้น    ข้าพเจ้า   (พระพุทธโฆษาจารย์)  ได้กล่าวไว้แล้ว
46,0010,012,ในอรรถกถาชาดก  เพราะฉะนั้น     ในที่นี้จึงไม่ต้องกล่าวให้พิสดารอีก.  เพราะ
46,0010,013,ผู้ศึกษาพึงทราบโดยนัยพิสดารที่ข้าพเจ้ากล่าวไว้แล้วในอรรถกถาชาดกนั่นเอง
46,0010,014,ส่วนความแปลกกันมีดังต่อไปนี้ :-
46,0010,015,ในคาถาที่หนึ่ง  (ในอรรถกถาชาดก)  เรื่องบังเกิดขึ้นในเมืองสาวัตถี.
46,0010,016,ในพระสูตรนี้เรื่องบังเกิดขึ้นในเมืองอาฬวี   ดังที่พระธรรมสังคาหกาจารย์กล่าว
46,0010,017,ไว้ว่า  สมัยนั้น     พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ที่อัคคาฬวเจดีย์เมืองอาฬวี.
46,0010,018,ก็สมัยนั้นแล พวกภิกษุชาวเมืองอาฬวี  พากันทำนวกรรมอยู่   ตัดต้นไม้เองบ้าง
46,0010,019,ให้คนอื่นตัดบ้าง  แม้ภิกษุชาวเมืองอาฬวี   รูปหนึ่งก็ตัดต้นไม้    เทวดาที่สิงอยู่
46,0010,020,"ที่ต้นไม้นั้น    ได้กล่าวคำนี้กะภิกษุนั้นว่า  "" ข้าแต่ท่านผู้เจริญ     ท่านต้องการทำ"
46,0010,021,ที่อยู่ของตน    จงอย่าทำลาย    (ตัด)    ที่อยู่ของข้าพเจ้า    ภิกษุนั้นไม่สนใจ
46,0010,022,ยังตัดอยู่นั้นเอง   และได้สับเอาแขนลูกของเทวดานั้นเข้า