Book,Page,LineNumber,Text
46,0027,001,<B>ดูก่อนท่านผู้มีปัญญาเพียงดังแผ่นดิน
46,0027,002,ท่านจงข่มความผิดพลาดครั้งหนึ่งเสีย
46,0027,003,บัณฑิตทั้งหลาย   ย่อมไม่มีความโกรธเป็น
46,0027,004,พลัง</B>  ดังนี้. 
46,0027,005,ความโกรธก็ย่อมถึงความกำจัดไป   ฉะนั้น   บุคคลนี้   แม้พิจารณา
46,0027,006,อย่างนี้แล้วกำจัดความโกรธอยู่   ท่านเรียกว่า   วิเนติ   (ย่อมกำจัด).
46,0027,007,บทว่า    <B>โกธํ</B>  ได้แก่     ความอาฆาตที่เกิดขึ้นแต่อาฆาตวัตถุอย่างใด
46,0027,008,อย่างหนึ่ง  ในบรรดาอาฆาตวัตถุ ๑๘    คือ   อาฆาตวัตถุ ๙ อย่าง    ที่พระผู้มี-
46,0027,009,"พระภาคเจ้าตรัสไว้ในพระสูตร   โดยนัยว่า "" ย่อมบังเกิดอาฆาตขึ้นว่า    เขาได้"
46,0027,010,"ประพฤติความฉิบหายให้แก่เรา     เป็นต้น ""     และอาฆาตวัตถุ  ๙  อย่าง  ซึ่ง"
46,0027,011,สำเร็จแล้วโดยนัยตรงกันข้ามกับอาฆาตวัตถุ ๙ อย่างแรกนั้นนั่นแลว่า เขาไม่ได้
46,0027,012,ประพฤติสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่เรา      เป็นต้น       จึงรวมเป็นอาฆาตวัตถุ   ๑๙
46,0027,013,พร้อมกับอัฏฐานะ  มีตอและหนามตำเป็นต้น.
46,0027,014,บทว่า  <B>วิสฏํ</B>  ได้แก่   ซ่านไป.   
46,0027,015,บทว่า  <B>สปฺปวิสํ</B>  ได้แก่  พิษงู. 
46,0027,016,คำว่า   <B>อิว</B>   เป็นคำอุปมา.    ท่านกล่าวไว้อย่างนี้ว่า     <B>สปฺปวิสํว</B>
46,0027,017,ก็เพราะลบอิอักษรออกเสีย.
46,0027,018,"บทว่า  <B>โอสเถภิ</B>  ได้แก่   ด้วยยาทั้งหลาย  ท่านอธิบายไว้ว่า "" ผู้ใด"
46,0027,019,ย่อมกำจัด   คือ   ย่อมอดกลั้น    ได้แก่    ย่อมละ    ย่อมบรรเทา    ย่อมทำให้ถึง
46,0027,020,ที่สุด    ซึ่งความโกรธที่เกิดขึ้นแล้วตามอรรถที่กล่าวแล้ว   คือ   ที่ซึมซาบไปทั่ว