Book,Page,LineNumber,Text
46,0030,001,ชาติกำเนิดของงูชื่อว่า  สชาติ    ได้แก่   การมีตัวยาว  ด้วยว่างูทั้งหลาย
46,0030,002,ย่อมไม่ล่วงชาติกำเนิดของตน  ในฐานะทั้ง ๕ คือ  ๑. ในกาลอุบัติ ๒. ในกาล
46,0030,003,จุติ     ๓.  ในกาลล่วงความหลับที่ตนปล่อยแล้ว      ๔.    ในกาลเสพเมถุนกับ
46,0030,004,นางนาคที่มีชาติกำเนิดเสมอกัน   ๕.   ในกาลลอกคราบ   เพราะเมื่อใดก็ตามที่งู
46,0030,005,ลอกคราบ   เมื่อนั้นงูนั้นทั้ง ๆ ที่ยังดำรงอยู่ในชาติกำเนิดของตนนั่นเอง  ก็ย่อม
46,0030,006,ลอกคราบ   แม้ดำรงอยู่ในชาติกำเนิดของตน   รังเกียจอยู่   (อึดอัดอยู่)   ก็ย่อม
46,0030,007,ลอกคราบ. 
46,0030,008,งูที่ชื่อว่า  เกลียดคราบอยู่   คือ   เมื่อใดก็ตามที่ตนเป็นผู้พ้นจากคราบ
46,0030,009,ในฐานะกึ่งหนึ่ง  ไม่พ้นจากคราบไปในฐานะกึ่งหนึ่ง  ห้อยอยู่    เมื่อนั้น   งูนั้น
46,0030,010,อึดอัดอยู่  ย่อมลอกคราบนั้นไป.
46,0030,011,ก็งูนั้น  แม้รังเกียจอยู่อย่างนี้   อาศัยระหว่างท่อนไม้บ้าง  ระหว่างรากไม้
46,0030,012,บ้าง  ระหว่างแผ่นหินบ้าง  ย่อมลอกคราบนั้นไป.
46,0030,013,ก็งูนั้นได้อาศัยระหว่างท่อนไม้เป็นต้น     แม้เมื่อจะลอกคราบไป    ทำ
46,0030,014,กำลังให้เกิดแล้ว  กระทำความอุตสาหะ  กระทำหางให้คดด้วยความเพียร   กําลัง
46,0030,015,เห็นอยู่นั่นเอง  แผ่พังพานก็ย่อมลอกคราบไปได้  งูนั้นครั้นลอกคราบอย่างนี้แล้ว
46,0030,016,ก็ย่อมหลีกไปได้ตามปรารถนา ฉันใด ภิกษุแม้นี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน  ปรารถนา
46,0030,017,จะละฝั่งในและฝั่งนอก  ย่อมละไปได้ด้วยอาการ ๔ คือ
46,0030,018,๑.  แม้ดำรงอยู่แล้วในชาติกำเนิดของตน
46,0030,019,๒.  เกลียดอยู่ลอกคราบไป
46,0030,020,๓.  ย่อมลอกคราบไปเพราะอาศัย
46,0030,021,๔.  ย่อมลอกคราบไปด้วยกำลัง.