Book,Page,LineNumber,Text
46,0040,001,ไม่สนใจ นั่งแล้วครู่หนึ่ง ก็กลับนั่งยอง ๆ ครู่หนึ่ง แล้วลุกขึ้นยืนครู่หนึ่ง
46,0040,002,ค้นอยู่ซึ่งต้นไม้นั้น ในระหว่างกิ่งและคาคบทั้งปวง ลำบากอยู่ (เหน็ดเหนื่อยอยู่).
46,0040,003,"ลำดับนั้น ภิกษุนั้นกล่าวกะพราหมณ์นั้นว่า ่"" พราหมณ์ท่านแสวงหา"
46,0040,004,"อะไร ? """
46,0040,005,"พราหมณ์นั้นตอบว่า "" ผมแสวงหาดอกมะเดื่อขอรับ "" "
46,0040,006,"ภิกษุนั้นกล่าวว่า "" พราหมณ์ ธรรมดาว่าดอกมะเดื่อไม่มีในโลก"
46,0040,007,"คำพูดนี้ (คำว่าดอกมะเดื่อมี) เป็นคำเท็จ ท่านอย่าได้ลำบากเลย """
46,0040,008,ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบอัธยาศัยของภิกษุนั้น จึงทรง
46,0040,009,เปล่งรัศมี แล้วได้ตรัสโอภาสคาถาทั้งหลายเหล่านี้ แก่ภิกษุนั้น ผู้มีมานะมาก
46,0040,010,อันประมวลมาถึงพร้อมแล้วว่า โย นาชฺฌคมา ภเวสุ สารํ เป็นต้น
46,0040,011,ผู้ศึกษาควรกล่าวคาถาทุกคาถา.
46,0040,012,ในบรรดาคาถาเหล่านั้น จะได้กล่าวถึงคาถาที่ ๑ ก่อน. บทว่า
46,0040,013,นาชฺฌคมา ได้แก่ ไม่ถึง คือ ไม่ประสบ.
46,0040,014,บทว่า ภเวสุ ได้แก่ ในกามภพ รูปภพ อรูปภพ สัญญีภพ
46,0040,015,อสัญญีภพ เนวสัญญีนาสัญญีภพ เอกโวการภพ จตุโวการภพ และปัญจ-
46,0040,016,โวการภพ.
46,0040,017,บทว่า สารํ ได้แก่ ภาวะที่เที่ยง หรืออัตภาพ.
46,0040,018,บทว่า วิจินํ คือ แสวงหาอยู่ด้วยปัญญา.
46,0040,019,คำว่า ปุปฺผมิว อุทุมฺพเรส เป็นต้น มีเนื้อความและโยชนา
46,0040,020,ดังนี้ว่า ก็พระโยคาวจร เลือกอยู่ด้วยปัญญา ก็ไม่พบสาระไร ๆ ในภพทั้งหลาย