Book,Page,LineNumber,Text
47,0022,001,ก็ในคำว่า  <B>เมตฺตํ  กโรถ  มานุสิยา   ปชาย</B>  นี้   พึงทราบวินิจฉัย  
47,0022,002,ดังต่อไปนี้ :-
47,0022,003,ชนเหล่าใด  สร้างเมตตาจิตด้วยสามารถแห่งพระสูตรทั้งหลาย   มีอาทิ
47,0022,004,อย่างนี้ว่า :-
47,0022,005,<B>พระราชาผู้ประกอบด้วยธรรม  เช่น
47,0022,006,กับฤาษี  ชนะแผ่นดินอันประกอบด้วยหมู่-
47,0022,007,สัตว์เจริญรอยตามกัน  บูชายัญเหล่าใด  คือ
47,0022,008,อัสสเมธะ  ๑  (ทรงพระปรีชาในการบำรุงสัตว์
47,0022,009,พาหนะมีม้าเป็นต้น)  ปุริสเมธะ ๑ (ทรงพระ
47,0022,010,ปรีชาในการเกลี้ยกล่อมประชาชน ๑)  สัมมา-
47,0022,011,ปาสะ  ๑  (ทรงมีพระอัธยาศัยดุจบ่วงคล้อง
47,0022,012,น้ำใจประชาชน  ๑)  วาชเปยยะ ๑  (ทรงมี
47,0022,013,พระวาจาเป็นที่ดูดดื่มใจคน  ๑) นิรัคคฬะ
47,0022,014,(ทรงปกครองพระนครไม่ต้องมีกลิ่นกลอน  ๑)
47,0022,015,มหายัญเหล่านั้น  ไม่ถึงเสี้ยวที่  ๑๖  แห่งเมตตา
47,0022,016,จิตที่อบรมดีแล้ว  ถ้าหากว่าบุคคลไม่มีจิต
47,0022,017,ประทุษร้าย  ย่อมแผ่เมตตาไปยังสัตว์แม้ตัว
47,0022,018,หนึ่ง  เพราะเหตุนั้น  กุศลจึงมี  ผู้มีใจเกื้อกูล
47,0022,019,ต่อสัตว์ทั้งปวงเป็นผู้ประเสริฐทำบุญมาก.</B><SUP>๑</SUP>